I. (db. an dud)
A. Den a vez distaolet ha disprizet gant ar re all en abeg d'e zoare truezus pe en abeg d'e emzalc'h dizouj.
Gwechall ne veze ket kement a zistaoladennoù eus ar parrezioù all.
DHS. klasker-bara, paria, truilheg.
B. Dre ast.
1. Kantreer.
Distaoladennoù n'int ken, diavaezidi deuet da heul ar brezel.
DHS. klasker-bara, truilheg.
HS. baleer-bro, foeter-bro, reder-bro.
2. Den a ren ur vuhez diroll, na heuilh ket reolennoù boas ar vuhezegezh.
Hennezh en doa kemeret anezho evit distaoladennoù. An holl distaoladennoù a savas d'ober freuz.
3. Bastard.
II.
1. Komz, bomm.
Distaoladennoù naer-wiber !
2. Dislonkadenn.
Distaoladenn al lonker.