1. Distronk.
Lonkerien distronket. Korf distronket un den marv.
HS. drouklivet.
HS. glas, morlivet.
2. (db. an daoulagad)
Tres skuizh-mat warno, dindano merkoù kelc'hiek glaslivet.
Distronket e zaoulagad gant ar c'housked.
DHS. disgwalc'het
HS. koarennet.
3. Impl. da ak.
Diskuizh, dezhañ e anaoudegezh en-dro.
Pa savis distronket.
Référence :
GReg
pg (avoir les yeux) batu(s, livides)
Distronket ha treut eo.
Distrouñked ha treûd eo.
1850
Référence :
GON.II
pg distrouñket (Il est pâle et maigre).
distronket
distrouñket
1850
Référence :
GON.II
pg distrouñket (Au propre, il signifie décoloré, pâle, blême. De plus, défait. Exténué).
An teir flac’h, gwashoc’h distronket eget biskoazh, o krenañ gant ar skuizhder, en em vriate o divrec’hioù, hag e vanent en o gourvez e-tal an tan peuzvarv.
An teir flac’h, gwasoc’h distronket eget biskoaz, o krena gand ar skuizder, en em vriate o divrec’hiou, hag e vanent en o gourvez e-tal an tan peuz-varo.
