Kloc'h ebet ne oa er chapel met plaen ha brav e rae va zonton hep kleier, rak desket en devoa digant e geneil Mabig ar Remon ober gant e c'henou kement son a veze ret : gout' ouie [goût 'ouie] da skouer tintañ ar c'hlaz, an añjeluz, kloc'h an tan, ha dreist-holl brallañ ar c'hleier.
Ouzhpenn-se e oa aketus-bras : kempenn e veze echuet pep tra gantañ ; da noz, pa baoueze, gant son an añjeluz evel en amzer gozh, e veze renket evezhiek e vinvioù gantañ, skubet al leur, lakaet ar bal en harp ouzh ar voger, ar sailh war he genoù e-kichen ar bal, eilpennet ar garrigell da virout na chomfe glav da gozhañ enni.
Mots précédents
Mots suivants
Anjev