1. Klev (1).
Kollet eo gantañ ar c'hleved nevez zo. Reiñ a ra ar c'hleved d'ar re vouzar. Nervennoù ar c'hleved : nervennoù a ro tu da glevet.
2. Klev (2).
Ar c'hentañ kleved eo din, ma c'hentañ kleved eo : ar wech kentañ eo din klevet an dra-se.
&
(hep gm.)
Kentañ kleved !
3. G.
Pezh a ouzer diwar glevet digant ub.
[1850] Ur c'hleved n'eo ken.
Référence :
GReg
pg (oüir) dire (est bien différent de voir)
kleved
kléved
1850
Référence :
GON.II
pg kléved (Ouïe, celui des sens par lequel on reçoit les sons. "Kléved" s'emploie aussi pour signifier "ouï-dire", ce qu'on ne sait que par le rapport d'une autre personne).
Kollet eo gantañ ar c'hleved a-nevez zo.
Kolled eo gañt-hañ ar c'hléved a névez-zô.
1850
Référence :
GON.II
pg kléved (Il a perdu l'ouïe il n'y a pas longtemps).
Ur c'hleved n'eo ken.
Eur c'hléved n'eo kén.
1850
Référence :
GON.II
pg kléved (Ce n'est qu'un ouï-dire).
kant kleved ne delont ket ur gweled
kañt klévet né déloñt kéd eur gwélet
1850
Référence :
GON.II
pg klévet
kleved
1850
Référence :
GON.II
p.21, livre premier, "ouïe"
Gwechall-gozh ar sent a rae burzhudoù kaer-meurbet : yac’haat a raent an dud klañv, eeunañ a raent ar re gamm pe dort, ar gwel a roent d’ar re [z]all, ar c’hleved d’ar re vouzar. Ha bremañ !…
Gwechall-goz ar zent a rê burzudou kaer meurbed : yac’haat a rênt an dud klanv, eeuna a rênt ar re gamm pe dort, ar gwel a roent d’ar re dall, ar c’hleved d’ar re vouzar. Ha breman !…
