lous
lous
lous
lous
Ne weled ket eus an evadegoù-se ma ev an den enno, diezhomm ha disec’hed, ma tiskianta diwar re-gofad, ma ruilh e-kreiz uloc’h ha pri, o tiskenn izeloc’h eget loened-mut ; n’oa ket eus ar banvezioù hir-didermen m’en em stanka enno kengouvidi diemzalc’h, ez varlonk ha lous evel moc’h dirak laouiri pourveziet-leun ; nag eus an abadennoù-se dibaouez c’hoari diñsoù pe wezboell, ma kas enno didalvez-kaer gwazed kadarn, kreñv ha meizek, ar pep gwellañ eus o amzer.
— « N’on ket barrek ? Kement-se, n’eo ket ur fri lous eveldoc’h a zesko din ur vicher bennak ! » — « Dalc’h ’ta, neuze !… Dalc’h ’ta, neuze !… » Ha Lom a roeñve, ar pezh ma c’halle.
Ar boued a oa puilh met a oa lous.
Kregiñ a reas egile en e vilgin, hag e sile dezhañ en e skouarn. - N'ho pefe morse soñjoù lous ?
Mar teuont da glask trouz, / ' Vint ganeomp tapet lous.
Ur riblennad plantadegoù palmez ha bananez a zo a bep tu d'an hent : keriadennoù nevez o tiazezañ, lous ha disneuz : Akanabour, Ebamayong, Kabraoka, Engong, luziet an eil en eben, deut o anoioù da heul o zud.
M'o deus kaset anezhe da Giprenez e vint kavet. Met m'emaint e Bro-Suis pe e Liechtenstein omp tapet lous.
Evit ar wezh kentañ padal ne glevan na kornadennoù na jarneaoù na ne welan jestroù lous.