Office public de la langue bretonne
Kerkent ha ma voent en em gavet, ec’h ejont da c’houlenn da zibriñ ha da evañ. Mes lavaret e voe dezho, e pep ti, n’oa na tamm na banne ; n’oa ket bet a amzer c’hoazh da boazhat bara, re vintin e oa ; ha n’oa ket a arc’hant en tiez da vont da brenañ gwin na gwin-ardant da Vontroulez. Hag e gwirionez, an traoù a oa gorrenet ker pizh, ma ne voe kavet netra e neblec’h : war-c’hed edo an holl eus ar soudarded.
Rak eus kêrio[ù] ar menez : eus Lanurgad, ar Waremm-Nevez, Maner-an-Avel evel eus kêrio[ù] an draonienn : Ar Vourc’h kozh, ar Gili, ar Rozivin ha lec’h all, ar merc’hed a oa deut da zegas bara d’ar vourc’h da boazhañ.
Pa vez eog[eok] a-walc'h, setu ma teu ar merc'hed gant o boutigi da glask an danvez evit e gas d'ar gêr da boazhat.
Ma stokan er vezeion veur hag er c'hlinikennoù, n'emaon ket hepken en taras da lezel darbodoù war ma lerc'h met ivez da boazhañ ma zreid war ar glaou ruz.
Mots précédents
Mots suivants
poazher