bezañ a-unan

beza a unan

bezañ a-unan

beza a vnan

lakaat an adversourien a-unan

laquat an aduersourien a vnan

bezañ a-unan gant ar re all

beza a unan gand ar reall

bem lakaat a-unan a-enep ur re

em lacqat a-unan a enep ur re

bezañ a-unan a-enep ur re

beza a-unan a enep ur re

bez' edont holl a-unan a-enep dezhañ

bez'edont oll a-unan a enep dezâ

holl o devoa em lakaet a-unan a-enep dezhañ

oll o devoa em lecqéet a-unan a enep dezâ

a-unan int o daou, a enep henn-ha-henn

a-unan int ho daou, a e nep hen-a-hen

bezañ a-unan

beza a-unan

a-unan

lakaat a-unan

lacqât a unan

lakaet a-unan

lecqeët a unan

ne ra ket, ne labour ket a-unan ganen

ne ra qet, ne labour qet a-unan guenê

labourat a-unan

a-unan

ober a-unan

a-unan emaint

a-unan ez ma int

bezañ ez int a-unan

beza ez int a-unan

bezañ a-unan

beza a unan

Roit ho torn din, ha bezomp a-unan.

Rôid hô tourn d’in, ha bézomp a-unan.

Evel-se e weler ar re-se zo bihan / O tont da vezañ kreñv, dre vezañ a-unan.

Evel-se e weler ar re-ze zo bihan / O tont da veza kre, dre veza a-unan.

E Breizh-Izel, e Breizh hor bro, / Ez euz koar ha mel tro-war-dro, / Koar ha mel eus ar re wella / Ne vent kollet, evel brema, / Mar karfe 'n dud, 'vel ar gwenan, / En em vodañ holl a-unan / Da labourat ar brezhoneg.

E Breiz-Izel, e Breiz hor bro, / Ez euz koar ha mel tro-war-dro, / Koan ha mel euz ar re wella / Ne vent kollet, evel brema, / Mar karfe 'nn dud, 'vel ar gwenan, / En em voda holl a-unan / Da labourat ar brezounek.

Ar Breizhad, evitañ da vezañ dispont dirak an tan hag an dir, a zo aonik, spontik-meurbet dirak an divroidi ; pe evit lavaret gwell, ar Breizhad a lez e skiant-vat a-gostez evit krediñ ha mont da heul an hini a deuio da gontañ dezhañ sorc’hennoù burzhudus, dispar ha diskiant, ma n'eo ket eus e vro, ma ne gomz ket yezh e dudoù-kozh ; abalamour da se ez aed a-unan gant an divroidi a rae en hor bro an traoù fall a gontañ amañ.

Ar Breizad, evithan da veza dispount dirak an tan hag an dir, a zo aounik, spountik meurbed dirak an divroidi ; pe evit lavaret guell, ar Breizad a lez he skiant vad a gostez evit kredi ha mont da heul an hini a deuio da gounta d’ezhan sorc’hennou burzuduz, dispar ha diskiant, ma ne ket euz he vro, ma ne gomz ket iez he dudou koz ; abalamour da ze ez eat a-unan gand an divroidi a rea enn hor bro an traou fall a gountan aman.

Neuze me a grio : Tan ! hag holl a-unan e tennimp. Ne vezo ket diaes deomp bizañ, rak n’eo ket re deñval an noz, ha bern-war-vern e vezint en hent a-zindanomp.

Neuze me grio : Tan ! hag oll a-unan e tennimp. Ne vezo ket diez d’eomp biza, rak n’eo ket re denval an noz, ha bern-var-vern e vezint en hent azindannomp.

Ar manac’h a [sic] en em glevas gant daou zen paour, a anaveze a-raok an dispac’h, hag a yoa o chom war ribl ar c’hoad, evit labourat o-zri a-unan douar a-walc’h evit o bevañ, i hag o zud.

Ar manac’h a en em glevaz gant daou zen paour, a anaveze araok an dispac’h, hag a ioa o chomm var ribl ar c’hoat, evit labourat ho zri a-unan douar avoualac’h evit ho beva, hi hag ho zud.

Pebezh den out-te, Prat, eme ar soudarded a-unan ! Setu amañ penaos e tlefe an holl ober da dud hag o deus kuitaet o bro evit dont d’o diwall a-enep falskredennoù ar veleien diskiant !

Pebez den out-te, Prat, eme ar zoudardet a unan ! Setu aman penaoz e tlefe an oll ober da dud hag o deuz kuiteat ho bro evit dont d’ho diouall a enep fals kredennou ar veleien diskiant !

Ar barrez a-bezh a yoa en em zestumet en-dro d’ar vinorez kaezh, evit lavaret a-unan ganti ur bedenn war bez he mamm ha kemeret perzh en he glac’har.

Ar barrez a-bez a ioa en em zestumet enn dro d’ar vinorez keaz, evit lavaret a-unan gant-hi eur beden var bez he mamm ha kemeret perz enn he glac’har.

« Asa ! emeve, dre amañ ez eus c’hwez ar rost ! Ar sitoianed pe an diaoul a zo tremenet dre amañ, rak int-i hepken a c’hell bezañ, er c’hiz-mañ, bruzunet kroaz hor Salver ! Na petra a lavaran, ar sitoianed pe an diaoul ?... An eil hag egile, me hen toufe, rak an diaoul a zo e kalon ar sitoianed, ha dre-se ez eont atav a-unan. »

« Asa ! eme-ve, dre aman euz c’houez ar rost ! Ar zitoyaned pe an diaoul a zo tremenet dre aman, rak int-hi hepken a c’hell beza, er c’hiz-man, bruzunet kroaz hor Zalver ! Na petra lavaran, ar zitoyaned pe an diaoul ?...... An eil hag egile, me hen toufe, rag an diaoul a zo e kaloun ar zitoyaned, ha dre-ze ez eont atao a-unan. »

Ar votadeg a vezo kuzh ha graet dre skrid. An holl vouezhiou a dleo bezañ a-unan.

Ar votadeg a vezo kuz ha graet dre skrid. An holl voueziou a dleo beza a-unan.

Marc’hadourien estren ne weled ket c’hoazh oc’h ergerzhout a-vagadoù hentoù ha gwenodennoù, oc’h en em silañ betek er c’hêriadennoù pellañ, o weladenniñ ar mereurioù distroañ, en ur hadañ e pep lec’h, a-unan gant aour, sklavezed ha traezoù micher diwar zorn estren, an dizurzh hag an dizunvan, o vreinañ kalon ar yaouankizoù dre o c’homzoù hag o skouerioù, o hoalañ ar renerien hag an henaourien d’ar gwallc’hoantegezhioù, d’ar grezni ha d’an uhelegezh, oc’h atizañ mereurioù an holl da c’hoantaat ez direizh kemm ha nevezinti.

Marc’hadourien estren ne weled ket c’hoaz oc’h ergerzout a-vagadou henchou ha gwenodennou, oc’h en em zila beteg er c’heriadennou pella, o weladenni ar mereriou distrôa, en eur hada e pep lec’h, a-unan gant aour, sklavezed ha traezou-micher diwar zourn estren, an dizurz hag an dizunvan, o vreina kalon ar yaouankizou dre o c’homzou hag o skoueriou, o hoala ar renerien hag an henaourien d’ar gwall-c’hoantegeziou, d’ar grezni ha d’an uhelegez, oc’h atiza an holl da c’hoantaat ez direiz kemm ha nevezinti.

Ar gozhni end-eeun evit an dud evurus-se n’oa ket ouzh he heul tuzumadur galloudezhioù an ene hag an holl aridennad-se a vilderioù hag a wanderioù a weler ken alies hiziv o tont a-unan ganti.

Ar gozni end-eeun evid an dud evurus-se n’oa ket ouz he heul tuzumadur galloudeziou an ene hag an holl aridennad-ze a vilderiou hag a wanderiou a weler ken alïes hizio o tont a-unan ganti.

a-unan

a-unan

a-unan gant

Goude meur a zael, eo en em lakaet an holl a-unan, koulz lavaret, a-zivout orin an aberioù, abaoe studiadenn-ziazez De Martonne.

Daou varzh, Alfred Lajat hag an doktor Charlez Picquenard, a Gemper, a oa barnerien, a-unan gant an aotrou Rodelleg a Skaer, barner-a-beoc’h e Kemperle, bet mignon da Aogust Brizeug, war e glevout.

Daou varz, Alfred Lajat hag an doktor Charlez Picquenard, a Gemper, a oa barnerien, a-unan gant an Aotrou Rodelleg a Skaer, barner-a-beoc’h e Kemperle, bet mignon da Aogust Brizeug, war e glevout.

Koulskoude, n'eo ket gant ma deverioù nemetken e oa ma fenn ; kenderc'hel a raen da labourat war ar yezhoù keltiek a-unan gant Vallée ha gwellaat a raen ivez ma anaoudegezh eus ar saozneg.

Koulskoude, n'eo ket gant ma deveriou nemetken e oa ma fenn ; kenderc'hel a raen da labourat war ar yezou keltiek a-unan gant Vallée ha gwellaat a raen ivez ma anaoudegez eus ar saozneg.

Met muioc'h c'hoazh e felle d'an aotrou Vallée e vije graet ; dezo en doa da voullañ ur baperenn distag, e brezhoneg penn-da-benn, hag a vije bet gwerzhet a-unan gant La Croix.

Met muioc'h c'hoaz e felle d'an Aotrou Vallée e vije graet ; dezo en doa da voula eur baperenn distag, e brezoneg penn-da-benn, hag a vije bet gwerzet a-unan gant La Croix.

Bec'h en doa degaset d'ar soavon, hag edo a-zevri o kribañ e vlev gleb. Chourganañ a rae a-unan gant ar bouilhoù dour o ragachat en o foullig : « A ti venimos, reina del cielo, De gozo llenos con gran fervor Y todos juntos... » (Davedout e teuomp, rouanez an neñv, gant levenez, ha kalonek, holl a-gevret…)

Eus bezañ efedus a zo kaoz amañ c'hoazh: seul greñvoc'h e vo ur strollad, ha seul efedusoc'h un dibab graet gantañ, ma vez dibabet an dra-se gant an holl a-unan. Da lâret eo kemer e kont an holl arlivioù ster degaset gant an eil re hag ar re al, betek kaout asant tout an dud pe dost.