I.
Doar./Stn.
1. (db. an dud)
Kran, cheuc'h.
Ur plac'h tonius. Un dimezell donius. Tonius e oa dezhañ gant an dilhad-se : gwisket brav e oa.
HS. faro, fou.
2. (db. an oberioù)
Graet gant ton (II).
Tonius-kenañ e voe an eured gant un engroez kouvidi. Bennozh tonius ar renerien. Un degemer tonius.
HS. kaer (ag.), pompadus, pompus.
II.
Adv.
En un doare cheuc'h.
Gwisket tonius.
HS. faro.
