vil
vil
vil
viloc'h
viloc'h
Rak ur pennad goude e klevjomp peseurt tro vil en devoa c'hoariet d'ar Gouarnour : gwelet en devoa listri-dindan-vor alaman o tont da dagañ Cocobeach.
Sioul-meurbet e oa an den, ne enebas ket, hogen teurel a reas ouzhin ur sell vil, ken e voen leun-c'hwezh-dour evel pa'm bije redet.
Ar pezh a zo sur avat, ne vo ket graet bravoc'h pe viloc'h ouzhoc'h hervez ma'z oc'h difeuls ha doujus pe get.
Abalamour ma skoomp gant o zuioù gwan -o gevier, o sekredoù vil, o itrikadennoù n'int ket evit anzav, o dispignoù pompadus ha kement zo...- e kollont kred e-keñver o fratikoù, o dilennerien, o c'henseurted er broioù all, ha betek o c'herent hag o mignoned.
Mots précédents
Mots suivants
vil