I.
G.
1. Miaouadenn.
2. (yezh ar vugale)
[1732] Kazh.
[1732] Ur miaou.
II.
Estl.
Ger a dalvez da zrevezañ mouezh ar c'hizhier.
Miaou ! miaou ! miaou ! a ra ma c'hazh.
HS. memeñv, miniaou.
Miaou !… a lavaras ar c’hazh, en ur vlinkañ etrezek ar c’hi.
Miaou !… a lavaras ar c’haz, en eur vlinka etrezeg ar c’hi.
1924
Référence :
BILZ1
Niv. 41, p.946 (Mae 1924)
Mes ar c’hazh — an targazh, peogwir e oa un targazh — ne oa ket marv ; pell ac’hano, ha kerkent ha ma c’hellas kaout un tammig anal e krogas d’ober : miaou ! miaou ! ma oa un druez selaou anezhañ.