Ha, dizoaniet, an teir flac’h en em astenn en-dro d’an tan hag a gousk ken na baro an deiz.
Ma c'hell hiziv an douarstummadouriezh reiñ un diskleriadur dereat d'an aberioù ha d'ar fiordoù, n'he deus ket paret ar wirionez kerkent ha m'o deus hon diagentidi pledet gant kudenn orin ar stummoù-se.
An droug-penn, an droug-kof, an droug-divskouarn hag an holl zrougoù all n’int netra e-keñver sklerijenn gamm al loar o parañ e-barzh an ti.
Mes petra a oa du-se, el liorzh ? Ur c’houlaouenn a oa o parañ dindan ar gwez[-]avaloù ! Ober a rae an dro d’an ti !
Lom a wiskas e zilhad, goustad, evel ma rae pep tra, hag e kavas gras pa welas e pare an heol er porzh.
Grougousat a rae eben, nemet en em laerez [sic] a rae. Kenedus e oa, hag an huñvreer ne ehane ket e sell da barañ war he digroazell [sic] fiñvus ha bev, ha war he zreid bihan-bihan, ha ker mibin.
Dibunañ a rae e frazennoù war un ton gorrek ha kompez, damstouet gantañ e valvennoù, pe, neuze, gant e selloù o parañ eeun en ho taoulagad.
Skinañ a rae gant ur gened disi. Ar muzelloù, ruz-livet, a oa un hoal, daoust d'o mousklenn. An daoulagad du ha gleb, a zeve en o donder un tan a daole sklerijenn ha gwrez war an dremm paret warnañ.
Ha ma pare dirazon goanagoù ur vuhez nevez, e chome em spered paotr yaouank skeudenn va bro, dindan an heol d'an deroù hañv.
Ur gwel marzhus eo hini al lennad dour divent-se etre ar c'hoadeier glas, o treluc'hañ dindan an heol hag a zo o parañ en oabl liv mouk.
souezhet e voe avat o verzhout ar frealz bras a baras war zremm ar pennwaz, ha ken souezhet all o stadañ n'en doa ket evet un dakenn eus ar werennad win, a lezas en ur vont kuit.
P'en em gave gant mignoned, ha pa veze ar gwir d'e c'hrad, e pare en e zaoulagad un dra bennak denek-meurbet.
An div all a zo en o gourvez er gambr e-kichen, war ur gwele daou, paret o sell war an doubl.
En e goazez emañ, sonn e gein, en ur gador-vrec'h, etre an daou gafedi, ha paret eo e zaoulagad war ar wazourion surentez a zo o wiriañ ar c'hartennoù lestrañ.