E diavaez ar garlantezioù ez eus bet digoret ur foz, abalamour m'en deus soublet sial an inizi war-du ar C'hornog.
Ha dont a rae d'hec'h arroud, soublet hebleg he fenn hag he divskoaz war-raok, he sell paret war vein an hent, ouzh piltrot he botoùigoù gwenn uhel-seuliet, gant ar c'hammedoù-se, mibin ha munut, a verc'hed kêr, a vez souezhet ganto, evit ar wech, ar wazed yaouank, betek krediñ en o ardoù blizik.
Mots précédents
Mots suivants
soublien