Hag abaoe, gant ar Gontez, eo bet karet ar wreg a-zoare, ar plac’h a skiant-vat, ar vamm war dal pehini an nec’hamant, an dienez o devoa moullet nerzh he c’halon, ar vamm dilezet gant an holl, ha pehini he devoa poaniet, douget he bec’h (pegen pounner koulskoude) hep klemm, evurus pa wele he bugale o kreskiñ drant ha ye, evel peder gwezennig, deut an amzer-nevez.
gwezennig
Ha ne 'm eus ket zoken re a gaz ouzh ar ouenn verien du-se a vez atav o vevañ war an hevelep gwezennig (Barteria soyauxii an ano anezhi) hag e nep lec'h all ebet, hag a zo brudet ken fall koulskoude.
Mots précédents
Mots suivants
gwezenn-roz