Saig ne gare ket kalz ar bennozhioù, hag a c’hrozmole en ur vont er-maez an ti, diwar dreuzoù an nor : — Dilun ar beure, paotr, ec’h ambarki, adieu vat ! ha dreist-holl te ’oar, er vicher arabat koll an nord ! taol evezh d’ar vag vihan… Kenavo, Izabel !
Saïg ne garie ket kalz ar bennoziou, hag a c’hrozmole en eur vont er-mêz an ti, diwar dreujou an nor : — Dilun ar beure, pôtr, ec’h ambarki, adieu vat ! ha dreist-holl te ’oar, er vicher arabad koll an nord ! tôl evez d’ar vag vihan… Kenavo, Izabel !