I. Doar./Stn.
1. N'eo ket plaen ar gorre anezhañ.
An hent zo diaes ha diblaen.
HS. digompez.
2. Dre skeud.
Diaes.
Ur vuhez diblaen : ur vuhez ma'z eus bet kalz a ziaezamantoù.
II. Adv.
1. Gant diaezamant.
Me a ya diblaen d'ar gêr.
2. Dizingal.
Atav e tegouezh diblaen hol lizheroù ganimp.
