ur spered drant eo
tud drant
drantañ
drant
drantoc'h
Hag abaoe, gant ar Gontez, eo bet karet ar wreg a-zoare, ar plac’h a skiant-vat, ar vamm war dal pehini an nec’hamant, an dienez o devoa moullet nerzh he c’halon, ar vamm dilezet gant an holl, ha pehini he devoa poaniet, douget he bec’h (pegen pounner koulskoude) hep klemm, evurus pa wele he bugale o kreskiñ drant ha ye, evel peder gwezennig, deut an amzer-nevez.
drant
Kavout a ris kêr, ken drant ar vuhez enni er mizvezhioù a-raok, gant un aer deñval : ne gaved mui a werzh d'an okoume, hag en un taol e oa diskennet ar priz war an hanter.
Un arvester aketus en dije merzet e tisplije an danvez d'an doktor ; met kemer a reas an traoù war an tu mat, hag e lavaras drant : " Va fourkaezh Utterson ! N'hoc'h eus ket chañs gant un arval eveldon."
Mots précédents
Mots suivants
dranted