tu-mañ ha tu-hont

tu-ma a tuhont

en tu-mañ da Gastell-Paol

en tu mâ da Gastelpaol

mont du-hont ha du-mañ

mont du-hont ha du-mâ

mont tu-hont ha tu-mañ

mont tu-hont ha tu-mâ

tostait du-se pe du-mañ

taustaït du-ze pe du-mâ

denesait du-se pe du-mañ

dineçzait tu-ze pe tu-mâ

pell en tu-mañ

pell èn tu-mâ

tu-mañ, ha tu-hont

tu-mâ, ha tu-hont

du-hont, ha du-mañ

du-hont, ha du-man

monet tu-hont, ha tu-mañ

mônet tu-hont, ha tu-mañ

du-mañ

tu-mâ

du-mañ

tu-mañ

en tu-mañ

èn tu-ma

en tu-mañ

èn tu-man

du-mañ

dumen

du-mañ

duman

du-mañ

du-mañ

duma

en tu-mañ da

enn tû-mañ da

tu-mañ

tû-ma

Dougen ur banerad bleuñv zo aesoc'h, a-dra-sur, hag an aotrou Milin a zoug skañv ha brav ar re en deus kutuilhet tu-mañ, tu-hont e liorzhoù ar Varvailherien gozh, e liorzh Yann ar Feunteun, dreist ar re all.

Dougenn eur banerad bleun zo easoc'h, a dra zur, hag ann aotrou Milin a zoug skanv ha brao ar re en deuz kutuillet tu-man, tu-hont e liorsou ar Varvaillerien goz, e liors Iann ar Feunteun, dreist ar re all.

Kemeret a reas ul loan, hag, e-pad an noz, edo war vale, o vont du-mañ ha du-hont, da welet hiniennoù ac’hanomp en doa lakaet war an hentoù, war-zu Kastell, da zigas keloù dezhañ e ken kaz ma vije, a-raok an deiz, deuet Canclaux war hor lerc’h.

Kemeret a reaz eul loan, hag, epad an noz, edo var vale, o vont du-man ha du-hont, da velet hiniennou ac’hanomp en doa lakeat var an hentchou, varzu Kastel, da zigas kelou d’ezhan e ken-kaz ma viche, araok an deiz, deuet Canclaux var hor lerc’h.

Daoust hag hennezh a ve al louzaouer skiantek en deus kement a vrud ? — Me 'gred eo hennezh e rank bezañ, rak dre zu-mañ n’eus ken hanv nemet anezhañ.

Daoust hag hennez a ve al louzaouer skiantek en deuz kement a vrud ? — Me gred eo hennez e rank beza, rak dre zu-man n’euz ken hano nemed anezhan.

Du-mañ eus ur c’hi hanvet Korsako hag a oar ober brav-kenañ e wele e-mesk ar c’holo ; ma karjen bezañ aet d’ar skol gantañ n’oan ket bet ken nec’het ha ma’z on bremañ.

Du-man euz eur c’hi hanvet Korsako hag a oar ober brao kenan he vele e mesk ar c’holo ; ma karjen beza eat d’ar skol ganthan n’oan ket bet ken nec’het ha ma’z oun breman.

Sellit, ha n’he gwelit ket, dioc’htu ma vez tro va fenn, o sevel war gleuz koad tud an ti all ?... Dont a ri en-dro du-mañ, Min-du ! Ha Paolig a sklake e foet da ober aon d’e ounner.

Sellit, ha n’he guelit ket, dioc’htu ma vez tro va fenn, o sevel var gleuz koat tud an ti-all ?... Dont a ri enn dro du-man, Mindu ! Ha Paolik a sklake he fouet da ober aoun d’he ounner.

— Deuit du-mañ, deuit du-mañ, hag ho pezo da zibriñ ha da evañ kement ha ma karfot. Ha pep hini a groge e tri, pevar, pemp ha c’hwec’h ac’hanomp evit hor c’has gantañ d’e di.

— Deut du-man, deuit du-man, hag ho pezo da zibri ha da efa kement ha ma karfot. Ha peb hini a groge e tri, pevar, pemp ha c’hueac’h ac’hanomp evit hor c’has gant-han d’he di.

En em gannañ a reont ivez evel bleizi, ha deomp-ni e oa lavaret e oant ken aonik hag ar merc’hed bihan a zu-mañ.

En em ganna a reont ive evel bleizi, ha d’eomp-ni oa lavaret oant ken aounik hag ar merc’hed bian a zu-man.

Deus du-mañ ganin da'z koan hag az po an tañva. Ne lâran ket nann.

Deuz du-man gan-in d'as koan hag as po an tanva. Na laran ket nann.

Hepdale, du-mañ du-hont eus goueled ar mor e tiguzhas ur c’herreg bennak ma tarzhas outo an tonnoù oc’h eonenniñ, hag e voe tro enezennoù a c’hlazennas hag en em c’hourizas a skoselloù.

Heb dale, du-man du-hont eus goueled ar mor e tiguzas eur c’herreg bennak ma tarzas outo an tonnou oc’h eonenni, hag e voe tro enezennou a c’hlazennas hag en em c’hourizas a skosellou.

tu-mañ tu-hont

du-mañ ha du-hont

Gallaoued ? Du-mañ e veze graet Gallaoued eus ar votaouerien-goad.

Gallaoued ? Dumañ e veze graet Gallaoued eus ar voutaouerien-goad.

Pa oan o kildreiñ du-mañ, du-hont, me ha gwelout ar paotr yaouank barv melen am boa remerket an derc'hent en ti-kêr, an aotrou de la Guichardière.

Pa oan o kildrei dumañ-duhont, me ha gwelout ar paotr yaouank baro melen am boa remerket an derc'hent en Ti-Kêr, an Aotrou de la Guichardière.

« Mat, gortoz a raen hoc’h asant. Trugarez deoc’h. Emberr da noz, e teuot da zibriñ ho koan du-mañ, hag e komzinp amploc’h a-zivout ar gouel-se ».

« Mat, gortoz a raen hoc’h asant. Trugarez d’eoc’h. Emberr da noz, e teuot da zibri ho koan du-mañ, hag e komzinp amploc’h a-zivout ar gouel-se ».

C'hoari koukoug : an holl a ya da skoachañ du-mañ du-hont : an hini a oa « dindan », evel ma leverer, a ranke klask anezho.

C'hoari koukouk. An holl a ya da skoacha dumañ duhont : an hini a oa « dindan » evel ma leverer, a ranke klask anezo.

Diskard mat a-walc'h e oan, plijout a raen d'an Aotrou Bouder kenañ : alies e teue du-mañ da ober kaoz gant ma c'herent, ha da gas dezho ma notennoù.

Diskard mat a-walc'h e oan, plijout a raen d'an Aotrou Bouder kenañ : alies e teue dumañ da ober kaoz gant ma c'herent, ha da gas d'ezo ma notennou.

An aotrou person, an aotrou kure hag a veze hanter amzer du-mañ o tremen an amzer – amezeien e oamp ha mignoned vras - a voute war ma mamm da gas ac'hanon da gloerdi bihan Plougernevel.

An Aotrou Person, an Aotrou Kure, hag a veze hanter-amzer du-mañ o tremen an amzer – amezeien e oamp ha mignoned vras - a voute war ma mamm da gas ac'hanoun da Gloerdi Bihan Plou-Ger-Nevel.

Ma kerit, bugaligoù, e teuiot du-mañ ganin.

Ma kerit, bugaligou, e teuiot dumañ ganin.

Krediñ a reas goulenn : - Lavarit din hoc'h anv, mar plij ! - Palmira Manso y de la Torre, kofesourig fri-lemm ! Ha c'hwi ? - Breur Arzhur eo va anv relijion. Du-mañ, e Breizh-Izel, e veze graet ac'hanon Kaourintin an Helgouarc'h.

Du-mañ e ra glav, dimezell, ha, du-mañ ez eus mor. N'eus netra er bed krouet, da dalvout ar mor.

Ac'hano ez arvested en he fezh kompezenn divent Miranda, gronnet klok en dremmwel, gant aradennadoù menezioù, nemet du-mañ du-hont, un ode bennak, evel war-du Burgos, « la carretera de Napoleon » (hent Napoleon) ha, tostoc'h aze, ar ganienn, a gase, dre dreuz ar pikernoù serzh, da gompezenn ar Rioja, taolead [sic, tolead] ar gwin penn.

- Va bro ... « Señorita », va bro-me eo ho Kastilha-Gozh ur gouelec'h krin ha kras en he c'heñver. Du-mañ 'z eus geot glas, a-hed ar bloaz, ken uhel hag ho penn ; du-mañ, e red an dour, hañv-c'hoañv, e-barzh an traoniennoù, dezho o bec'h gwez.

- Ne garfen ket teurel ar maen kentañ outo. Du-mañ, hervez testeni va daoulagad, - nemet aet omp kuit d'hon unnek vloaz ! - n'am [sic] eus gwelet nemet skouerioù mat, ha merc'hed eus an dereatañ, ha fidel d'o relijion.

- Te a zo diwar ar maez, Sezni, hag eus bro-Leon ar gatolikañ. Em c'hêr c'hinidik, avat, du-mañ, war vordig mor Kernev-Izel, eo douget, ouzhpenn dreist, ar merc'hed yaouank d'al lammoù ha d'an dañsoù, ha, 'm eus aon, e karont ivez kompagnunezh ar baotred yaouank.

Ha didrouz, war bouez ur sioul a zraskadenn-pleñchod, a-wechoù, du-mañ du-hont.

- Du-mañ ivez, ez eus biniawoù, eme ar breur Arturo, heñvel[-]mat o son ouzh hini ar gaita.

Du-mañ 'kavoc'h bara, ur c'holc'hed ha pell / Ha dilhad da wiskañ. Dizale 'z aimp di. / Da skoachañ dibreder ne gavoc'h ket gwell, / Ha diarvar ' vezoc'h ganin ha ma zud.

Du-mañ 'kavoc'h bara, ur c'holc'hed ha pell / Ha dilhad da wiska. Dizale 'z aimp di. / Da skoacha dibreder ne gavoc'h ket gwell, / Ha diarvar ' vezoc'h ganin ha ma zud.