Plus d'options

Prononciation

Fréquence d'emploi : 

Attesté dans : 
NDBF
GBAHE

Définition :  Masquer la définition

1. [1659, 1732, 1850, 1943] Benveg pikernek kleuz, un duellenn outañ en e ben, a dalvez da skuilhañ dourennoù e-barzh endalc'herioù strizh o genoù. Ur founilh houarn. Gar ar founilh. Genoù ar founillh. HS. abilhetez, treizher. & Trl. skeud. Ober toull founilh : evañ ur werennad en un taol. 2. SONEREZH Penn ledan ur benveg seniñ dre c'hwezh.

Exemples historiques : 
8
Masquer la liste des exemples

founilh

1659
Référence : LDJM.1 pg entounoir

lakaat gant ur foulin, gant ur founilh, gant un trezer

1732
Référence : GReg pg entonner (mettre avec un entonnoir quelque liqueur dans un vaisseau)

founilh

1732
Référence : GReg pg entonnoir

founilhoù

1732
Référence : GReg pg entonnoir

founilh

1850
Référence : GON.II pg founil (Entonnoir, instrument avec lequel o[n] entonne une liqueur), trézer

foulin

1850
Référence : GON.II pg founil (Entonnoir, instrument avec lequel o[n] entonne une liqueur. On dit aussi "foulin").

founilhoù

1850
Référence : GON.II pg founil (Entonnoir, instrument avec lequel o[n] entonne une liqueur. Pl.)

Ur seurt dispennerezh avat, a c'hell bezañ mat-tre, ha pa ne vije ket kleuzet a founilhoù, ma n'eus nemet ur stivell o vont war he c'hiz, e-lec'h meur a stivell o chom atav en hevelep lec'h.

1943
Référence : TNKN p78

L'Office public de la langue bretonne

Réseaux sociaux