Office public de la langue bretonne
galloudus
galloudusoc'h
galloudusañ
galloudus
Strizh ez eas he c’halon enni p’o gwelas astennet e-harz an oaled, disliv, dilavar, kridiennet, beuzet o c’halon en ur mor a geuz, diegus d’emskeudenniñ ar pezh a oa digouezhet ha muioc’h c’hoazh ar pezh a zigouezhje, gant leun e oa o ene a enkrez hag a vraouac’h dre m’o doa gwallc’hraet ouzh an daou zoue galloudusañ a zo : Perc’henn ar Vuhez ha Perc’henn ar Gouloù.
Badaouet eo ivez ar breur Arturo gant c’hwez galloudus tolzennadoù bleunioù al liorzh, ar jesmi ruz, ar roz, al lili meur, ar jenoflez, ar c’harzhiadoù beuz [sic "ar garzhiadoù"], ar bent, ar geot azv, mesk ha mesk gant tourmantin koadig an dorgenn.
Gouenn ar Bahouined, Mfang eus o gwir anv, eo an hini c'halloudusañ el lodenn-se eus Kreiz Afrika ; edont da vat oc'h aloubiñ ar vro etrezek ar Gornaoueg hag ar Su d'ar mare m'eo degouezhet an dud wenn da vezañ mestr ar vro, ha flastret e vije bet ar pobladoù all ganto, ma ne vije ket bet Europiz aze evit saveteiñ ar restadoù diwezhañ anezho.
Mots précédents
Mots suivants
gallout