v.g.
1. Mont a-c'haoliad.
Gaoliañ war ur wezenn evel war gein ur marc'h.
2. (db. ar gwez, ar stêrioù, h.a.)
[1943] Dont da gemer stumm ur c'haol.
HS. gaoliñ.
3. Kerzhet a gammedoù bras.
Gaoliañ a-dreuz ur park.
HS. gaoliata.
EVEZH. : distagañ a reer ar furm gaoilh (trede gour unan amzer-vremañ an doare-diskl. hag eil gour unan an doare-gourc'h.) evel-henn: ['gawlj].
