I.
H.g.
Fiñv ub., udb. o horellañ.
Horell an arar.
II.
G.
1. Fiñv a reer da horellañ udb.
Graet en deus un horell d'e benn.
2. [1732, 1867, 1931] Pellenn a vounter warni e c'hoarioù zo gant ur gammell.
&
C'hoari-horell.
&
Estl.
Horell ! : huchadenn ar c'hoarierien horell.
III.
Ag. (db. an dud)
A chom da dermal.
Ken distrantell ha ken horell ma'z eo e-unan.
