I.
V.g.
1. (db. ar c'hezeg pe al loened kar dezho)
Skeiñ e dreid diadreñv en nec'h en ur sevel e dalier.
Gwinkal a ra ho kazeg. Tostait ouzh ar marc'h, ne winko ket. Blejal ha gwinkal gwashoc'h eget un azen gouez.
2. Dre skeud. (db. ar mor, hevelebekaet ouzh ur gazeg)
Bezañ dirollet.
Paouezet he deus ar gazeg c'hlas a winkal.
3. Dre ast. (db. ar saout)
Reiñ taolioù treid.
Ar vuoc'h-mañ a wink.
II.
V.k.d.
Gwinkal ouzh udb. : skeiñ e dreid diadreñv ouzh an dra-se.
Ne ehanas ket ar marc'h a winkal ouzh ar sac'had plouz.
Mes ar mennozhioù-se a oa mennozhioù nevez ha Kolaj Itron-Varia Wenngamp en doa miret ar gizioù kozh, evel ma welis hepdale, pa zeuas din esaeañ gwinkal er brec'hioù-karr.
Mes ar menoziou-se a oa menoziou nevez, ha Kolaj Itron-Varia Wenngamp en doa miret ar giziou koz, evel ma welis hepdale, pa zeuas d'in esa gwinkal er brec'hiou-karr.
