hunvre
« N'eus forzh eus a belec'h, a Leon pe a Gerne [e ve], / Hep gouzout tiekaat[,] kemeret koumanant, / Goulenn kas an amzer, hep kaout ur begad skiant, / A oa daou berzh ker fall, ma kavas din oa ret / Reiñ dezhañ e c'houlenn da gentel d'e spered ; / Ha da ziskouez ouzhpenn ned eo ket ar madoù, / Deskadurezh trefoet, nag ivez kozh hunvreoù / Evit deskiñ aotrou, e daou na tri bloavezh, / Kerkoulz ha tieien zo ganet war ar maez. »
Ar pezh a sellez 'vel treo santel, ar govizion, ar Pask, ha treo all, evit ar gelaouenn-se, n'eo [sic] nemet hunvreoù "klerikaled" pe Jezuisted ; hag ar pezh a zo un droug dirak da zaoulagad, 'vel laerezh mado ar c'houentcho, lakat un dorn skraper war beadra an ilizo, an treo-se-holl a zo un dra ret, un dra vat, diouzh klevet ar memes "Démocrate".
Ar merc’hed a welas en o huñvreoù kerniel hir, ferc’hier lemm, tan-flamm ha daoulagad ruz.
« Dianket o klask ar peurvad, ne gaven neblec'h, edon o vont skuizh, pa 'n em gavis ganit, â te, kaer e-touez ar re gaer, dibabet gant va c'halon, rouanez va huñvreoù, « o divina! ».
N’en doa toullet hemañ da zen, anat eo, diwar-benn e huñvre nec’hus.
Ar gwechoù kentañ ma vezer degouezhet war un aber evel-se, e vezer laouen da vezañ adkavet an heol hag ar sklerijenn, hag e chomer bamet gant ar gwez sebezus-se, pintet uhel war o gwrizioù diniver kroazigellek ha korvigellek, evel ma vefed degouezhet evit mat e bro an huñvre.
Gwelout a rae parkad ec'hon kleuzeureier ar gêr en noz ; ha neuze tres un den o vale buan, ha neuze ur plac'hig o redek eus ti ar mezeg ; ha neuze o c'hejadenn, hag ar Juggernaut kig hag eskern-se o vac'hellañ ar bugel hag o vont kuit hep ober van eus he huchadennoù. Pe c'hoazh e wele ur gambr en un ti cheuc'h, enni e vignon kousket en e c'hourvez, o hunvreal hag o vousc'hoarzhin gant e hunvreoù.
Mots précédents
Mots suivants
hunvreadenn