Ivoned Omnez zo mab mat ha kar[antezus]

Iuonet Omnes so map mat ha quar.[antezus]

karantezus

carantezus

karantezus oc'h

carantezus oc'h

karantezus

carentezus

karantezusañ e-keñver e hentez

carantezusâ ê qêver e hentez

karantezusañ e-keñver e hentez

carantezusañ ê qêver e hentez

karantezus

caréntezus

karantezusoc'h

caréntezusoc'h

karantezusañ

caréntezusâ

en ur feson karantezus

èn ur faeçzoun carantezus

karantezusañ

caréntezusañ

kentel karantezus

qentel carantezus

karantezus e-keñver e hentez

carantezus ê qêver e hentez

karantezusoc'h e-keñver e hentez

carantezusoc'h ê qêver e hentez

Anavezet eo evit un den karantezus.

Anavézed eo évid eunn dén karañtézuz.

karantezus

karañtezuz

N'eo mat tamall atav, evel a reer amañ, / An holl merc'hed yaouank da vezañ re figus ; / O c'halon zo tener, mat ha karantezus ; / O spered a zo lemm hag a gav euzh bremañ, / Dre ma taolont evezh ouzh tud yaouank ar bed, / Ez eo hadet dibaot ar re fur anezho.

N'eo mad tamall atao, evel a rear ama, / Ann holl merc'hed iaouank da veza re figuz ; / Ho c'haloun zo tener, mad ha karantezuz ; / Ho spered a zo lemm hag a gav euz brema, / Dre ma taolont evez oc'h tud iaouank ar bed, / Ez eo hadet dibaot ar re fur anezho.

E leandi Sant-A[l]bin, hennezh [e] oa hanv ar gouent savet gant an Aotrou Olier Lambal, hag a gomzan anezhi, e leandi Sant-A[l]bin [e] oa digor an nor d'an holl ; kerkoulz d’ar pec’her paour a deue di d’en em zisammañ eus e bec’hedoù e-harz treid ur "c’honfesour" karantezus, evel d’ar paour ezhommek n’en doa tamm da zebriñ e-unan, na griñsenn da reiñ d’e vugale.

E leandi St-Aubin, hennez oa hano ar gouent savet gant an Aoutrou Olier Lamball, hag a gomzan anezhi, e leandi Sant-Aubin oa digor an nor d'an oll ; kerkouls d’ar pec’her paour a deue di d’en em zizamma euz he bec’hejou e c’harz treid eur "c’honfessour" karantezuz, evel d’ar paour ezommek n’en doa tamm da zebri he-unan, na grinsenn da rei d’he vugale.

Salv o divije gellet dont a-benn eus o zaol, rak neuze Frañs n’he divije ket bet da ruziañ da vezañ lakaet d’ar marv ur Roue hag ur Rouanez ker mat ha ker karantezus e-keñver an holl !

Salo o diviche gellet dont a-benn euz ho zaol, rak neuze Franz ne diviche ket bet da ruzia da veza lakeat d’ar maro eur Roue hag eur Rouanez ker mad ha ker karantezuz e kenver an oll !

Ha gant he gwallgalonad, re dezhi, c’hwerv ha brouezet, e stagas : « Ar gwerc’hezed a oa gouestlet dit, az servije leal, karantezus, hag a [z]leje bezañ ker d’az kalon, ha n’helles-te ket o difenn ? [...]".

Ha gand he gwall-galonad, re d’ezi, c’houero ha brouezet, e stagas : « Ar gwerc’hezed a oa gouestlet d’it, az servije leal, karantezus, hag a dleje beza ker d’az kalon (1), ha n’helles-te ket o difenn ? [...]".

An ti, bet savet gant an intañvez doujus, gwirion, karantezus, a zo uhel, ledan, ec’hon, marzhel, o tereout ouzh ur roue-ar-bed.

An ti, bet savet gand an intanvez doujus, gwirion, karantezus, a zo uhel, ledan, ec’hon, marzel, o tereout ouz eur roue-ar-bed.

Nemet ez oa ar penngadour karantezus outi oc’h ober brav dezhi evel d’unan eus e verc’hed.

Nemet ez oa ar pengadour karantezus outi oc’h ober brao d’ezi evel d’unan eus e verc’hed.

Ar gwaz a oa e vrec’h kleiz en-dro da zargreiz e wreg ouzh he stardañ outañ karantezus.

Ar gwaz a oa e vrec’h kleiz en-dro da zargreiz e wreg ouz he starda outan karantezus.

Ha dre-holl ar mor, ar mor a-wechoù madelezhus, karantezus evel ur bugelig, peurliesañ rust ha dirollet.

Ha dre-holl ar mor, ar mor a-wechou madelezus, karantezus evel eur bugelig, peurpliesa [sic, "peurliesa"] rust ha dirollet.

— Bez sentus, va mabig, anaoudek, va mabig bihan, en keñver da vamm Izabel ha da eontr ; karantezus, va mabig… Izabel a vo da vamm… atav, atav… n’eo ket ’ta, Izabel ?… — O ! ya, mamm Marc’harid.

— Bez sentus, va mabig, anaoudek, va mabig bihan, en kenver da vamm Izabel ha da eontr ; karantezus, va mabig… Izabel a vo da vamm… atao, atao… n’eo ket ’ta, Izabel ?… — Oh ! ya, mamm Marc’harid.

Met, paotr, kred ac’hanon, emezañ d’ar c’hilhog, karantezusoc’h e vefont ez keñver, en distro, gounidek ; pep hini anezhe a raio dit ar pecheroù ar re dommañ… Deus, paotr, deus !…

Met, pôtr, kred ac’hanon, emean d’ar c’hilhog, karantezusoc’h e vefont ez kever, en distro, gonidek ; pep-hini anê a raio d’it ar pecherou ar re domma… Deus, pôtr, deus !…

Karantezusañ anvioù a rae anezhañ, hag eñ a astenne e zaouarnigoù daveti.

Karantezusa anoiou a rae anezan, hag hen a astenne e zaouarnigou daveti.

Ur bugelig he devoa maget karantezus hag anaoudek ; ar c’hreunenn hadet en kalon ar paotr kellidet eo, diwanañ a raio nerzhus (hen gouzout a ra bremañ !) ; hi a savo war he c’horzenn : Doue da ray d’ar wezennig Avel dous ha glizhenn dener, ’Vit ma vleunio ar rozennig, Pell diouti ar gwallamzer !

Eur bugelig he devoa maget karanteus hag anaoudek ; ar c’hreunenn hadet en kalon ar pôtr kellidet eo, diwana a raio nerzus (hen goût a ra breman !) ; hi a zavo war he c’horzenn : Doue da rei d’am gweennig Avel dous ha glizenn dener, ’Vit ma vleuio va rozennig, Pell diouti ar gwall-amzer !

karantezus

Ouzhpenn, feuket e oa en ur soñjal en e vamm, du-hont, keit-all, e Breizh-izel, ur vaouez vat ha karantezus mar doa, hag en e c'hoarezed bihan, mibin ha drev e-giz un torad filiped. Skoazellerezed an Drouk-spered ? Neuze 'ta !... Krouadurien Doue, dres evelto, gant un ene da saveteiñ, ne lavaran ket.

Ar gaerañ kelennadurezh da heul ar wir vagadurezh / Zo deuet deomp a-berzh Jezuz, Hor Salver ken karantezus.

Ar gaera kelennadurez da heul ar wir vagadurez / ' Zo deuet deomp a-berz Jezuz, Hor Salver ken karantezus.

Mousc'hoarzhin en un doare karantezus, ha n'eo ket ket goapaus na dismegañsus.