« Dreist-holl », eme Job, « n’ac’h eus ket lavaret er gêr omp bet en noz-mañ o c’haloupat ar c’harter ? »
Gant ma vo e pep lec'h e Breizh, e kement kêr, bourk pe garter, kreizennoù o stourm ha tud o labourat asambles, e chomo bev pobl Vreizh hag ec'h adkavo he fersonelezh.
Traezh an aod a zo flouroc'h d'ar c'herzhed, hag an aod eo an hent darempredetañ gant an dud evit mont eus kreiz kêr d'ar c'harterioù a zo diouzh tu an Norzh.
Ur wech, e-ser kantren en doare-se, e c'hoarvezas ganto emgavout en ur vanell, en ur c'harter kenwerzhel eus London.
Hag ar peder a zo dilhad diginkl war o zro, bet prenet en ur c'hourstal en ur c'harter poblek.
Mots précédents
Mots suivants
karter-annezañ