I.
Adv.
A. (en egor)
War un hevelep hed diouzh ub. pe udb.
N'emañ ket Brest ha Roazhon keit-ha-keit diouzh Kemper.
B. (en amzer)
1. Ken pell ha ken pell.
Keit-ha-keit omp bet oc'h ober hon tro.
2. Keit-ha-keit all : forzh pegeit amzer.
Lod a vez keit-ha-keit all oc'h ober o labour. Chomit keit-ha-keit all c'hoazh.
C. Dre skeud.
1. Kevatal a-fet gwir, nerzh, h.a.
Keit-ha-keit eo bet lakaet an dud gant al lezenn.
2. (db. ar sportoù)
Gant an hevelep niver a boentoù.
Keit-ha-keit emañ an div gevrenn.
DHS. rampo.
3. Kement-ha-kement.
O c'haret a ran keit-ha-keit.
II.
Doar./Stn.
Ken hir ha ken hir.
Div vazh keit-ha-keit am eus ezhomm. An div fun-se zo keit-ha-keit.
Er c’hentañ kantved goude H.S., enskrivadurioù a-berzh renerezh-bro, koulz lavaret, evel deiziadur arem Coligny, a laka anat e oa manet ar c’heltieg e Galia yezh ar renkadoù uhelañ hag e kerzhe c’hoazh keit-ha-keit gant al latin.
Er c’henta kantved goude H.S., enskrivaduriou a-berz renerez-bro, kouls lavaret, evel deiziadur arem Coligny, a laka anat e oa manet ar c’heltieg e Galia yez ar renkadou uhela hag e kerze c’hoaz keit-ha-keit gand al latin.
1923
Référence :
SKET
p.10
Gant ur bastellig distaget diouzh ar rann eus Aedobitus o vevenniñ Vindobitus, e reas Guton, e derou an Amzer, un dolzenn gelc’hiek a voe lakaet gantañ e-kreiz Vindobitus, hanter-hent, keit-ha-keit all etre Aedobitus ha Nemobitus.
Gand eur bastellig distaget diouz ar rann eus Aedobitus o vevenni Vindobitus, e reas Guton, e derou an Amzer, eun dolzenn gelc’hiek a voe lakaet gantan e-kreiz Vindobitus, hanter-hent, keit-ha-keit-all etre Aedobitus ha Nemobitus.
