Dis Atir r’e zevo, r’e vougo, r’e veuzo, r’e gaso da get, r’e skubo a ziwar c’horre an douar, r’e denno a-dre ar re vev, ra stlapo e gorf e kondonioù an douar, ra wano anezhañ, ennañ e-unan kerkoulz hag en e vibien, en e verc’hed, en e vevelien, en e chatal, en e vinvioù, en e barkoù, en e bradoù, en e goadoù hag en e zourioù !
n'en deus ket
n'en em reont ket
hep ket a argu
na rit ket a van !
kas da get
n'eus ket
mont da get
n'e c'houzañvit ket
n'emañ ket er gêr
n'emañ ket war e du
n'eo ket par, na tost zoken !
Job. — « Moereb, prest oc’h da gousket ? » Ar voereb. — « N’on ket. »
Ha setu Lom da c’houlenn digant ar mevel bihan : — « He ! paotrig, daoust ha diaes eo kas ar vag-mañ eus un tu d’an tu all d’ar stêr ? » — « O ! feiz n’eo ket avat. Ur c’hoari nemetken. »
N'eo ket peuketa eo a reas kenskolidi ar breur Arturo. C'hoarzhin didro, ne lavaran ket, ha leiz [leizh] o begoù.
Ha ne c'hwezhe ket feson un arne war beoc'h e ene ?... Habask n'oa ket mui...
- Ha ma ne vije ket deut ?...
Un toull-bac'h ?.. Doue ra viro ! Ar c'hreñvlec'h savet gant an Aotrou evit e Zibabidi, ne lavaran ket.
Kounnariñ en doa graet ar breur Arturo : - Breur Celestino, ur skouarnad ho po diganin, kentañ tro e touchot adarre ouzh va c'hostezoù ! N'oa ket evit gouzañv e vije flac'hotet. C'hoarzhet en doa ar breur Celestino a galon vat.
En amc'houlou emaint ; eñ, avat, a gouezh warnañ, diouzh an daou brenestr uhel houarn-barrennet, bannoù sklerijenn diwezhañ an deiz o vont da get.
War-dro pemzek eur e pad an dreizhadenn hon eus da ober gant hor bag-dre-dan, hor pinasenn evel ma lavarer du-hont, ouzhpenn daou-ugent lev da ober gant ur vag ha n'eo ket eus ar re herrekañ.
Ar pakadoù poultr oa bet aozet ampart a-walc'h, ket ken pervezh ha pa vez graet gant un apotiker a vicher avat.
"Hyde", a adlavaras Lanyon. "Nann, morse klevet anv anezhañ. Ket er mare ma tarempreden Jekyll."
Me 'm eus degemeret ul lizher, ha n'on ket evit divizout ha rankout a ran pe get e ziskouez d'ar polis. Me a garje e fiziout ennoc'h.
Berzh a reas Bigot, hep ket a var, ha talvoudegezh e labour a voe anavezet ha meulet e-maez Breizh.
Ar pezh a zo sur avat, ne vo ket graet bravoc'h pe viloc'h ouzhoc'h hervez ma'z oc'h difeuls ha doujus pe get.
Ne vint [obererezhioù zo] ket lakaet e pleustr nemet goude bezañ savet hor mouezh ha klasket tabutal gant doareoù hengouneloc'h d'ober.
N'eus ket gwashoc'h evit ober d'an dud faziañ, degas trubuilhoù da zerc'hel unvan ar strollad koulz ha diskar brud vat ar stourm.
Plijet e vo da nebeutañ pa n'eo ket bet dispignet arc'hant ar Stad evit ket ha netra e Rann moustrerezh an Torfederezh Kellidel, evel a soñje dezhañ.
A-dal dezhe, war ur gador vihan, ur skinweler a-vent gant un urzhiataer kozh a zo enaouet met ar re-se ne sellont ket ouzh ar skramm.
Evel-se e vo roet an taol dic'harzhañ kentañ, hag a-wechoù n'eus ket tu d'ober gwelloc'h pa vez berzet mont d'al lec'h a fell dimp tizhout.
Mots précédents
Mots suivants
ket-