v.g.
1. Mont ha dont oc'h ober troioù.
Kildroennet hor bo a-raok kavout hon hent.
&
Trl. skeud.
Kildroenniñ en-dro da ub. : na grediñ komz outañ.
2. Dre ast.
Kantren, troidellat.
3. (db. an hentoù, ar stêrioù, h.a.)
Na vezañ eeun e roud, e naoz.
Kildroenniñ a ra an hent, ar stêr.
