Office public de la langue bretonne
War an dachenn, dirak ar maner, ar voubou a save eus un hevelep engroez a davas. Paotred ar binioù a c’hwezhas en o sier, ar peder vombard a unanas o soniri ; an tri daboulin hag ar pilligoù, pep hini en o lec’h, a roio o skoazell dudius d’ar soniri, hag entre pep kouplad ar c’herniel-boud a fredono, a richano, tre ma c’hallfont. Ha bec’h dezhi !
Ober a reas gant barrrinier houarn turgnet, kelc'hioù kouevr warno en o c'hreiz, troc'het diwar ur c'houblad gweleoù kloz kavet en ur c'hrignol pe war bern reputajoù ar gomun : dont a reas zoken a-benn da dokañ ar gael gant ur gurunennad simant all, harpet er c'horn war ur peul a dro gaer.
Sevel koubladoù stourmerien gant ar memes statud a vo tu d'ober ivez : da skouer e c'hall daou stourmer embann int prest da vezañ harzet, hag harzet e vint a-gevret neuze, kuit ne[na] chomfe un den e-unan-penn etre krabanoù ar polis.
C'hoariit ar c'houblad amourouzien, an dremenidi prederiet, al labourerien o vont d'o labour gant pres warne... hag evel-just cheñchit ho look kuit na vefe tres splann ur "stourmer" warnoc'h -badjoù, piercing, stumm ho plev, dilhad disheñvel betek re...-
"Betek bremañ e lazhe ar vaniaked maouezed en o-unan, gisti pe koubladoù amourouzion. Bremañ e lazhont floderion gemedel. Emdreiñ a ra an traoù," a lavar, evel pa vije o prederouriañ.
Mots précédents
Mots suivants
koubladur