armel
armel
armel an dilhad
armel
Ar soudarded a en em lakeas da c'hwiliañ ha da furchañ kement tra a yoa en ti, eus an eil penn d’egile, eus an nec’h d’an traoñ ; an armelioù a voe divarc’het, an dilhadoù stlapet e-kreiz al leur-zi, an irc'hier didalet hag ar greun ingalet amañ hag ahont ; aon o doa paotred ar Republik e vije kuzhet unan bennak e-touez an dilhad pe e-kreiz un arc’had winizh.
Petra a welis neuze ? O ! ur ranngalon e oa ! Gwele Herve, a yoa e-kichen an aoled, a yoa divarc’het ; arbel Katell Eukat a yoa diskolpet a daolioù bouc’hal ; an dilhad a yoa stlapet amañ hag ahont dre al leur-zi ; ur grusifi eus ar re vravañ, he doa bet Katell, pa zimezas, digant itron gozh maner Mailhe, a yoa aet kuit...
stal
armel
armel
En armel, aze e kavot unan, Job… War ar stal-greiz…
Eürusamant em eus gwasket war va imor ; panevet se em bije, warlerc’h an tri mil gurun, brevet an armel, dor hag all.
Nann, ne deuimp ket a-benn eus hon taol, rak n’eus alc’houez ebet war an armel, ha droug a oa aet ennon.
— « C’hwi a zo diot ivez, Job, o klask un alc’houez en istribilh ouzh ur boentenn plantet war weled. Alc’houezioù an armili a vez kuzhet ouzh daoulagad an dud. »
Em damdeñvalijenn hag em damanaoudegezh e sellan ouzhin ma-unan e melezourioù an armel dirazon : koñfontet ma daoulagad, ruz an droienn anezho, ul liv louet divalav war ma c'hroc'hen, gwelloc'h din chom hep arvestiñ pelloc'h, ha sankañ en-dro ma fenn er goubenner.
Dav 'oa ivez kaout ul litrad gwin ruz en arbell [sic] evit an amezeien a zeue d'he gwelout pe d'he sikour, hag ur c'hornedadig butun-fri evit ar merc'hed kozh a zeue bep ar mare da gontañ kaoz.
En armel ez eus div vrozh, div sae hag ur vantell.
Mots précédents
Mots suivants
armel-arc'h