War gement hini — va Doue, pegen marc’had-mat e koustent ! — e veze brodet gant neud seiz an hevelep liv hag an danvez, bleunioù, delioù, balafennoù pe evned, ken tev ha va dorn, hag en em ledañ a rae ar c’hlinkadur-se, gweet ha kroazigellet e pep stumm, adalek an divskoaz betek ar c’hornig izelañ o ruzañ a-rez an douar ; un tamm brav a samm, neketa, evit ur verc’hig flour ha korfet-strizh krog en he zriwec’h vloaz ?
Ar garabasenn oc’h, keta ?
"Anzav a ran em eus santet un dra bennak heñvel", eme an Ao. Utterson. "Neketa, Aotrou", a respontas Poole.
Mots précédents
Mots suivants
nekropol