I.
V.g.
1. (db. an amzer, an oabl)
Stummañ d'an arnev, gant koumoul teñval hag aer moug.
Arneviñ a ra an amzer, an oabl. Emañ an amzer oc'h arneviñ.
HS. koabrenniñ, koumoulañ, barraouiñ.
2. (db. an dilhad, ar mogerioù, ar plant)
Louediñ, dont brondu warno.
Dont a ra an dilhad d'arneviñ pa zastumez anezho ent gleb. E-lec'h kas al lin d'ar poull e leder anezho war ar park hag o lezer eno da arneviñ ha da vreinañ.
HS. bronduañ.
II.
V.k.e.
Lakaat da voeltrañ.
Ar glav o kouezhañ bep eil devezh en deus arnevet an ed.
