pedenn

Ha ret eo pediñ ar Sent ? Ya, abalamour ma'z int mignoned da Zoue e c'hellont kalz hor sikour dre o fedennoù hag o intersesionoù.

M. Ha ret eo pidiff an Sent? D. Ya, à palamour ma-z int mignounet da Doue, ez guellont cals hon sicour dre ho pedennou hac ho intercessionaou.

pedenn

peden

M. Ha ret eo ivez pidiñ evit an Anaon tremenet eus ar bed-mañ ? D. Ya, abalamour ma o delivromp eus ar poanioù ar Purgator dre hor pedennoù.

M. Ha ret eo yvez pidi evit an anaoûn tremenet eus ar bet-man? D. Ya, a balamour ma o delivromp eus ar poaniou ar Purgator dre hor pedennou.

Ha ret eo pidiñ ar Sent ? D. Ya, rak dre ma'z int mignoned da Zoue e c'hellont kalz hor sikour dre o fedennoù hag o intersesionoù.

Ha ret eo pidi ar Sent? D. Ya, rac dre maz int mignonet da Zoué, e hellont cals hor sikour dre o fedennou hag o intercessionnou.

pedenn

pedeñ

bezañ dibarfet gant e c'hrad vat, en e bedennoù

beza dibarfed gand e c'hrad vad, èn e bedennou

lavaret e zevosion, e zevosion, e bedennoù

lavaret e zevocion, e zevocionou, e bedennou

pedennoù an Iliz evit chaseal an droukspered eus a gorfoù ar re bosedet.

pedennou an Ilis evit chaçzeall an droucq-spered eus a gorfou ar re boçzedet.

chaseal an diaoul gant pedennoù an Iliz eus ar re bosedet gantañ

chaçzeall an diaul gand pedennou an Ilis eus ar re boçzedet gandhâ

enor a renter da Zoue dre ar pedennoù, ar sakrifisoù, hag ar serimonioù sakr.

enor a rentér da zouë dre ar pedennou, ar sacriviçzou, hac ar cerimonyou sacr.

pedenn

péden

ur bedenn em eus da ober deoc'h

eur béden em eûz da ôber d'é-hoc'h

livirit ho pedennoù

livirid hô pédennou

pedenn d'ar Spered-Glan

péden d'ar Spered-Glan

pedenn virvidik

péden-birvidik

pedennoù

pédennou

ar pedennoù

ar pédennou

Ar bedenn

Ar béden

pedennoù

pédennou

Ur bleiz o vont e-bioù, o welet pet a zo / Marv : / « — Aotrou Doue ! emezañ, deoc'h-hu me lavaro / Ur bedenn gaer bemdez, mar grit din kaout em hent / Ur seurt freskad d'am dent. »

Eur bleiz o vont e biou, o welet ped a zo / Maro : / « — Aotrou Doue ! eme z-han, d'hoc'h-hu me lavaro / » Eur beden gaer bemdez, mar grit d'in kaout em hent / » Eur seurt freskad d'am dent.

Pa oa graet gantañ e bedenn, / Tec’has ’kreiz an deñvalijenn, / Oc’h hirvoudiñ, hag o pediñ, / Evit Breizh, ar Werc’hez Vari.

Pa oa great ganthan he beden, / Tec’haz ’kreiz an devalijen, / Oc’h irvoudi, hag o pedi, / Evit Breiz, ar Verc’hez Vari.

Paotred yaouank am selaou, c’hwi hag a dle, war-c’hed a gement-se e c’hellit bezañ dre an amzer a zo bremañ, c’hwi hag a dle kuitaat ho pro, ha mont marteze da vrezelekaat e broioù all, n’ankounac’hait ket da lavaret ho pedennoù bep noz ha bep mintin, rak gwelet a rit penaos e teu an Aoutrou Doue da selaou ar pedennoù.

Paotred iaouank am zelaou, c’houi hag a dle, var c’hed a gement-se e c’hellit beza dre an amzer a zo breman, c’houi hag a dle kuitaat ho pro, ha mont marteze da vrezellekaat e broiou-all, n’ankounac’hait ket da lavaret ho pedennou bep noz ha bep mintin, rak guelet a rit penaoz e teu an Aoutrou Doue da zelaou ar pedennou.

Pa welas ar C’houilh un den gwenn e-kreiz an hent-bras, — Loull ar Bouc’h a ouzoc’h a oa en e roched, — e chomas a sav ; kaout a reas dezhañ e oa un ene paour bennak deuet eus ar Purgator da c’houlenn pedennoù digant ar re vev, hag ec’h en em daolas d’an daoulin da lavaret e "Zeprofundis".

Pa velaz ar C’houil eun den guenn e kreiz an hent braz, — Loull ar Bouc’h a ouzoc’h a ioa enn he roched, — e chommaz a za ; kaout a reaz d’ezhan oa eun ene paour bennag deuet euz ar Purgator da c’houlenn pedennou digant ar re veo, hag ec’h en em daolaz d’an daoulin da lavaret he "Zeprofundis".

Ar gwel-se a lakae e galon da lammet en e greiz, hag e bedenn a save tommoc’h war-zu an eñv.

Ar guel-ze a lakea he galoun da lammet enn he greiz, hag he beden a zave tommoc’h varzu an env.

Klevet a raen bremañ sklaer ar pezh a lavare : Pedennoù an Anaon e oa... — De profundis clamavi ad te, Domine ; Domine, exaudi vocem meam.

Klevet a rean breman sklear ar pez a lavare : Pedennou an Anaoun e oa... — De profundis clamavi ad te, Domine ; Domine, exaudi vocem meam.

Meur a wech em eus pedet a-greiz-kalon, a gav din : nepred ne zilezan va fedennoù ; ne gredan ket evelato e ve biskoazh deuet eus va c’halon ur bedenn ker c’hwek hag an hini a ris en abardaevezh-se e koad Kervengi.

Meur a veach em euz pedet a greiz kaloun, a gaf dign : nepred ne zilezan va fedennou ; ne gredan ket evelato e ve biskoaz deuet euz va c’haloun eur beden ker c’houek hag an hini a riz enn abardavez-se e koat Kermenguy.

Mes sant Yann, va fatrom benniget, en doa selaouet va fedenn.

Mez sant Ian, va fatrom benniget, en doa selaouet va fedenn.

En em strinkañ a reas d'an daoulin da drugarekaat an Ao. Doue ha da c'houlenn digantañ pardon eus e bec'hejoù Doue a selaouas e bedenn.

En em strinka a reaz d'an daoulin da drugarekaat an A. Doue, ha da c'houlenn digant-han pardoun euz he bec'hejou Doue a zelaouaz he bedenn.

Bezomp ive[z] fiañs er Mestr Hollc’halloudus a zalc’h en he sav hon bro Beizh-Izel [sic], koulz hag ar bedoù diniver a ruilh dre an oabl. Pedomp, dreist-holl Santez-Anna-Wened n’he deus biskoazh distroet he skouarn diouzh pedennoù he Bretoned.

Bezomp ive fianz er Mestr Holl-c’hallouduz a zalc’h en he sav hon bro Beiz-Izel [sic], koulz hag ar bedou diniver a ruilh dre an oabl. Pedomp, dreist-holl Santez Anna Wened n’e deuz biskoaz distroet he skouarn diouz pedennou he Bretoned.

dibarfet e vezan em fedennoù

dibarfet e vezan em fedennou

dibarfet e vezan em fedennoù

dibarfed e vezan em fedennou

Setu amañ al livioù a oa war an eil re hag ar re-all : gwenn an erc’h war o c’hroc’hen, aour an heol war o blev, glas an neñv war o daoulagad leun a bedenn.

Setu aman al liviou a oa war an eil re hag ar re-all : gwenn an erc’h war o c’hroc’hen, aour an heol war o bleo, glas an nenv war o daoulagad leun a bedenn.

Eñ eo, gant e vab Gessis (2), a savas ar c’hentañ pedennoù, ar c’hentañ karmoù-hud, ar c’hentañ kanennoù sakr.

Hen eo, gand e vab Gessis (2), a savas ar c’henta pedennou, ar c’henta garmou-hud, ar c’henta kanennou sakr.

Diskuilhañ a reas dezho ar reolennoù a zo da heuliañ e savidigezh ar santualoù, hag ar pedennoù nerzhusañ, ar re a vez teneraet ganto kalon an doueed, ar re a dorr war o droukrans, a c’hounez o c’harantez hag a ra anezho keneiled wirion ha hollc’halloudus mab-den.

Diskuilha a reas d’ezo ar reolennou a zo da heulia e savidigez ar santualou, hag ar pedennou nerzusa, ar re a vez teneraet ganto kalon an doueed, ar re a dorr war o droukrans, a c’hounez o c’harantez hag a ra anezo keneiled wirion ha holl-c’halloudus mab-den.

Miret eo bet gant beleien Dis Atir, e-touez Volked an Erkunia, en danevell-gelenn a reont anezhi « Ermaeziadenn an ene », ar bedenn a veze lavaret gant tud ar vro-Wenn, p’en em ziskouezent dirak ar Roue a zo en e goazez dindan ivinenn ar Vuhez [...].

Miret eo bet gant beleien Dis Atir, e-touez Volked an Erkunia, en danevell-gelenn a reont anezi « Ermaeziadenn an ene », ar bedenn a veze lavaret gant tud ar vro-Wenn, p’en em ziskouezent dirag ar Roue a zo en e goazez dindan ivinenn ar Vuhez [...].

N’eus ganeomp nemet ur bedenn d’an doueed : ma aotreint deomp da adgwelout un deiz hag, ac’hann di, m’az skorint ha ma roint d’az kalon an holl levenez a hetomp dit.

N’eus ganeomp nemed eur bedenn d’an doueed : ma aotreïnt d’eomp da adgwelout eun deiz hag, ac’hann di, m’az skorint ha ma rôint d’az kalon an holl levenez a hetomp d’it.

Lakaat a eure ar bugel en e gavell, hag hi, stouet d’an douar, war he daoulin noazh, a lavare en he fedenn : — Doue da bardono d’an anaon binniget ! Doue d’o fardono ! Doue d’o digemer en e drugarez !

Lakaat a eure ar bugel en e gavell, hag hi, stouet d’an douar, war he daoulin noaz, a lavare en he fedenn : — Doue da bardono d’an anaon binniget ! Doue d’o fardono ! Doue d’o digemer en e drugare !

Hag ar baotred en ur vouezh : Ni ho salud, Mari… Echu ar bedenn.

Hag ar bôtred en eur vouez : Ni ho salud, Mari… Echu ar bedenn.

Ha neuze, e-pad an noz, ho pije gwelet anezho, merc’hed, gwazed ha bugale hag all, o tibriñ, oc’h evañ, evel da valarje, ar c’hig, ar bara, ar jistr, ar gwin-ardant, gonezet gant o fedennoù hag o c’hlemmoù…

Ha neuze, e-pad an noz, ho pije gwelet anê, merc’hed, gwazed ha bugale hag all, o tibri, oc’h eva, evel da valarje, ar c’hig, ar bara, ar jistr, ar gwin-ardant, goneet gant o fedennou hag o c’hlemmou…

pedenn drugarekaat

pedenn-drugarekaat

An eil diaoul. — « Abaoe pegeit amzer n’hoc’h eus ket lavaret ho pedennoù-noz ? »

Ni 'zo deuet amañ ganeoc'h war ho pedenn, mont a raimp ganeoc'h betek lec'h ma vo ret.

- Perak e teuit bemdeiz [sic], e-giz-se, d'hon iliz-ni ? - Da lavarout va fedennoù 'ta…

Nemet, na petra 'ta ! Sik a ran dezhañ gwelloc'hikañ ma c'hellan. Ha n'eo ket divalav an dour yen... Neuze, gant al labour hag ur bedenn c'hwek bennak...

Kregiñ a ran bremaik, en hor chapel, gant un naved pedennoù.

Pa varv unan bennak, kar ha par, diaezet, / Gant an diouer arc'hant, a lâr ez int paour-razh / Hag e chom ar person hep ar gopr disterañ / 'Vit pedennoù ar c'hañv, salmoù ha Libera.

Pa varv unan bennak, kar ha par, dïezet, / Gant an diouer arc'hant, a lar ez int paour-raz / Hag e chom ar person hep ar gopr distera / 'Vit pedennou ar c'hañv, salmou ha Libera.

Din e fazi oferennoù, / Keuz ha glac'har ha pedennoù, / N'eo ket fistilh kozh strouilhenned !

Din e fazi oferennou, / Keuz ha glac'har ha pedennou, / N'eo ket fistilh koz strouilhenned !

Daoulinañ a reont o-daou e-tal ar person hag ec'h en em laka ar c'hure d'e nouennañ hag ar vatezh da respont d’ar pedennoù.

Daoulina a reont o-daou e-tal ar person hag ec'h en em laka ar c'hure d'e nouenna hag ar vatez da respont d’ar pedennou.

Ur bedenn a ra da Zoue ma vezo gwarezet.

Goude bezañ bet matezh ivez en un ti-feurm war ar maez, en ur c'hastell war ar maez, en un tiegezh devot-kenañ, e-lec'h ma veze pedenn an noz, a-stroll gant ar familh. Hag ouzhpenn-se e oa bet skaoutez, skaoutez Bro-C'hall.

Heñvel ouzh tud a feiz eo ar stourmerien eta, pa gavont repu er bedenn, peotramant pa lakaont ur c'houlaouenn-goar war enaou en iliz, hep gortoz tamm disoc'h fetis ebet.