person

person

En hanv a'n Tad, ha'n Mab abred, / Roue ha krouer, ha'n Glan Spered [;] / Un Doe anavet drez kredan [dre a gredan]/ Pere en personoù kaougant, / Zo tri fier ha diferant / Ha se prezant a asantan

EN hano an Tat, han Map apret / Roe ha croer, han Glan Speret / Vn Doe auoeét drez credaff, / Pere en personou cogant / So try fier ha diferant : / Ha se presant a assantaff.

M. An Tad hag-eñ zo Doue ? D. Ya. M. Ar Mab hag-eñ zo Doue ? D. Ya. M. Ar Spered sant[el] hag-eñ zo Doue ? D. Ya. M. Hag I zo tri Doue ? D. Nann, rak pegement bennak c'hoazh e vent tri ferson, an tri ferson-se evit-se nend int nemet un Doue, hepmuiken.

M. An Tad hac euff so Doue? D. Ya. M. An Map hac euff so Doue? D. Ya. M. An Spered Sant hac euff so Doue? D. Ya. M. Hac I so try Doue ? D. Non, rac peguement bennac choaz ez vent try person, an try person se euit se nen d-int nemet vn Doue, hep muy quen.

M. Nag an Drinded petra eñ eo ? D. Bezañ ez eo an Tad, ar Mab, hag ar Spered sant[el], tri ferson en un Doue hepmuiken.

M. Nac an Trindet petra euff é? D. Bezaff ez eo an Tat, an Map ha-n Spered Sant, try person en vn Doue, hep muy quen.

person

M. Hag an Drinded binniget[,] petra ez eo ? D. Bezañ ez eo an Tad, ar Mab, hag ar Spered santel : tri ferson en un Doue hepmuiken.

M. Hag an Drindet biniguet petra ezeo? D. Beza ezeo an Tat, ar Map, hag / ar Speret santel : tri Person en un Doué hep muy quen.

Ar person en deus resevet o fromesa a briadelezh.

Ar person en deus recevet ho phromesçza a bryadelez.

ar person hag e gloer

ar person hac e gloër

person

persoun

personed

persouned

person

persoñ

personed

personned

Paotr ar person pe paotr ar c'hure eo.

Pautr ar person, pe pautr ar c'hure eo.

demezet int bet gant ar person

demezet int bet gad ar person

yalc'h ar person

yalc'h ar persoun

ar person hag e holl veleien

ar person hac e oll vaeléyen

person

person

persoun

personed

personed

persouned

ar person eo en deus o dimezet

ar person eo en deûz hô dimézet

Dimezet int bet gant ar person.

Dimézed iñt bét gañd ar person.

tri ferson an Dreinded

Trî fersoun ann Dréinded

Ha bemdez an aotrou person Zigor d'ur sant bennak dor an neñv en he bron. Ar mondian o c'hoarzhin lavar d'ar c'hereour : - Hiriv me a fell din ne vec'h ket mui ker paour, Setu aze kant skoed! Gorroit o ervat m'ho c'havoc'h, pa vo ret.

Ha bemdez ann aotrou person Zigor d'eur zant-bennag dor ann env enn he bron. Ar mondian o c'hoarzin lavar d'ar c'hereour : - Hirio me a fell d'in ne vec'h ket mui ker paour, Setu aze kant skoed! Gorroit-ho er-vad m'ho c'havoc'h, pa vo red.

Gourc’hemennet e oa dezho touiñ sentiñ ouc’h al lezennoù-se, rak, hiviziken, ar c’houarnamant hepken eo a dlee envel, e Frañs, an eskibien en eskoptioù kerkoulz hag ar bersoned er parrezioù.

Gourc’hemennet oa d’ezho toui senti ouc’h al lezennou-ze, rak, hiviziken, ar c’houarnamant epken eo a dlie henvel, e Franz, an eskibien enn eskoptiou kerkouls hag ar bersouned er parreziou.

Hiviziken, war o meno, ur person, ur c’hure a dlee bezañ hanvet en e barrez gant ar c’houarnamant : Eskob na Pab ebet n’o doa da welet war gement-se.

Hiviziken, var ho meno, eur persoun, eur c’hure a dlie beza hanvet enn he barrez gant ar c’houarnamant : Eskob na Pab ebed n’o doa da velet var gement-se.

Ned’an ket da esa her c’hontañ deoc’h ac’hanon va-unan. Gwelloc’h e kavan lenn deoc’h al lizher a skrivas, war an dra-mañ, d’an Aotrou Floc’h, person Lesneven hag he ferson, a yoa, d’ar mare-se, e Bro-Saoz, abalamour m’en doa ranket kemeret an tec’h, dre an abeg n’en doa ket touet heuilh lezennoù dizoue ar republik : [...].

Ne d’an ket da esa her c’hounta d’ehoc’h ac’hanoun va-unan. Guelloc’h e kavan lenn d’ehoc’h al lizer a skrivaz, var an dra-man, d’an Aoutrou Floc’h, persoun Lesneven hag he fersoun, a ioa, d’ar mare-ze, e Bro-Zaoz, abalamour m’en doa ranket kemeret an teac’h, dre an abek n’en doa ket touet heuill lezennou dizoue ar republik : [...].

Aotrou person, den a zoujañs Doue hag a urzh vad, digorit dor ho ti d’ho sakrist en deus ezhomm da gomz ouzhoc’h !

Aoutrou persoun, den a zoujanz Doue hag a urz vad, digorit dor ho ti d’ho sakrist en deuz izoum da gomz ouzoc’h !

Harluet hoc’h eus, ma mignon, / Ar veleien hag ar person, / Dre wir, a barrez Plouared / Ar bobl-se a zo ho deñved.

Harluet hoc’h euz, ma mignoun, / Ar veleien hag ar persoun, / Dre vir, a barrez Plouaret / Ar bobl-se a zo ho denvet.

Ar veleien a rae al le a oa anvet beleien "intru", abalamour mac’h en em lakaent da berson pe da gure e parrezioù, hep bezañ anvet gant ar gwir eskob. — E broioù all e vezent hanvet "asermantet".

Ar veleien a rea al le a ioa hanvet beleien "intru", abalamour mac’h en em lakeant da bersoun pe da gure e parresiou, eb beza hanvet gand ar guir eskob. — E broiou-all e vezent hanvet "asermantet".

Eno e voe kanet kanaouennoù eus ar re c’hwekañ savet gant an Aotrou [Kabeg], person Sant-Nikolaz-ar-Pelem ; an Aotrou Le Tourneur, person Runan ; an Aotrou Floc’h, avieler ; an Aotrou Mat, person ar Faoued ; an Aotrou Dubourg, beleg, ha kalz a re all.

Eno e oue kanet kanaouennou euz ar re c’houeka savet gand an Aoutrou Cabec, persoun Sant-Nicolas-du-Pelem ; an Aoutrou Le Tourneur, persoun Runan ; an Aoutrou Floc’h, avieler ; an Aoutrou Mat, persoun ar Faouet ; an Aoutrou Dubourg, belek, ha kals a re-all.

Da vihanañ, merc’h Janed ar Go, Anna Gwegen, dimezet da Yann Kerbrad eus a Lannener, he deus bremañ daou vab beleg : unan anezho a zo person, hag un all a zo tost da vezañ.

Da viana, merc’h Jannet ar Go, Anna Gueguen, dimezet da Ian Kerbrat euz a Lannener, e deuz breman daou vap belek : unan anezho a zo persoun, hag eun-all a zo tost da veza.

En devezh e klevis ma ferson o lâret : ur we[z]enn, eme[z]añ, a ve[z] anveet diwar ar frouezh a doug ; evel-se ive[z] un den hag a deu da glask hon mouezhio, anveet eo, pe diwar e obero, pe diwar obero ar re zo pleustret gantañ. Ar Gouarnamant, gallout a reomp ive[z] barn ane[z]añ diwar e lezenno.

Eun devez e kleviz ma ferson o laret : eur weenn, emean, a ve anveet diwar ar frouez a doug ; evel-ze ive eun den hag a deu da glask hon mouezio, anveet eo, pe diwar e obero, pe diwar obero ar re zo pleustret gant-an. Ar Gouarnamant, gallout a reomp ive barn anean diwar e lezenno.

[A]otro[u] person, dirazoc’h ‘zo / Ur gwall skraper, mar zo er vro, / ‘Met, an dro-mañ, ec’h anzavan, / 'C’h e[o] me ‘zo rasket ar muiañ : /

Otro person, dirazoc’h ‘zo / Eur gwall skraper, mar zo er vro, / ‘Met, an dro-man, ec’h anzavan, / C’h e me ‘zo rasket ar muian : /

E-tal din c'hoazh e zo ur beleg breton eus a Vro-Leon, an Ao. Kerjean, person Lambaol-Gwimilio, ur gavadenn evidon hag a dalv aour !

E-tal d'in c'hoaz e zo eur belek breton euz a Vro-Leon, an Au. Kerjean, person Lampaul-Gwimilio, eur gavaden evidon hag a dalv aour !

— Ret eo evelkent mont da gaout an aotrou person, eme an amiegez. — Ya, ya, deomp, a lavaras ar plac’h kozh — Marc’harid a oa he hanv, mamm-gozh ar bugel, mamm e dad — ret eo mont. Ar paotr a ranko bezañ badezet, hag ar vamm sebeliet… Ne zebro ket ac’hanomp !…

— Red eo evelkent mont da gaout an ôtrou person, eme an emiegez [sic, "amiegez"]. — Ya, ya, eomp, a lavaras ar plac’h koz — Marc’harid a oa he hano, mamm-goz ar bugel, mamm e dad — red eo mont. Ar pôtr a ranko bea badeet, hag ar vamm sebeliet… Ne zebro ket ac’hanomp !…

N’eo ket ar person a deuas da ober ar vadeziant : ar c’hure hag ar sakrist, ar c’hure, den a zouster hag a vadelezh, ar sakrist, ur c’hamarad da dad ar paotr.

N’eo ket ar person a deuas da ober ar vadeiant : ar c’hure hag ar zakrist, ar c’hure, den a zouster hag a vadelez, ar zakrist, eur c’hamarad da dad ar pôtr.

Pet person a zo en Drinded ? — An Tad, ar Mab, hag ar Spered-Glan.

Ped person a zo en Drinded ? — An Tad, ar Mab, hag ar Spered-Glan.

Mesket, kemmesket en devoa en e benn an Drinded, an tri Ferson, un Doue hepken, ha ken luziet e oant ken n’oa ket evit o [t]ibuniñ.

Mesket, kemmesket an nevoa en e benn an Drinded, an tri Ferson, eun Doue hepken, ha ken luiet e oant ken n’oa ket evit o dibuni.

-"Ar varzhed-se, na 'vit-se", a lavare ar bersoned kozh, "pebezh tud hollouiziek ! Unan anezho a zo gouest da ober kentel d'un Tad eus an Iliz".

-"Ar varzed-se, na 'vit-se", a lavare ar bersoned koz, "pebez tud hollouiziek ! Unan anezo a zo gouest da ober kentel d'eun Tad eus an Iliz".

Pa veze leinoù beleien e ti an Aotrou person, - Toussaint Pinson,- e vezen pedet atav, da ziduañ ar gompagnunezh gant ma sonioù.

Pa veze leinou beleien e ti an Aotrou person, - Toussaint Pinson,- e vezen pedet atao, da zidua ar gompagnunez gant ma soniou.

Lod eus ar veleien a ouie kaozoù fin ha farserezh druz, en o zouez ar bersoned Gwillou, a Blourac’h, hag ar Chaux, a Bluskelleg.

Lod eus ar veleien a ouie kaozou fin ha farserez druz, en o zouez ar bersoned Gwillou, a Blourac’h, hag ar Chaux, a Bluskelleg.

Me a oa e kompagnunezh tri beleg karadek-meurbet : an aotrou Huerou-Kerizel, person Plounerin, an aotrou Kozaned, kure Karnoed hag an aotrou Bournot, kure Mael-Karaez.

Me a oa e kompagnunez tri beleg karadek meurbet : an Aotrou Huerou-Kerizel, person Plounerin, an Aotrou Kozannet, kure Karnoet hag an Aotrou Bournot, kure Mael-Keraez.

Unan bennak en doa roet dimp chomlec'h un tad Jezuist eus Kerdiz, an tad Yann Hayde e anv, person katolik parroz Sant-Pêr, a oa kalz a Ouezeled -Iwerzhoniz- o labourat enni.

Unan bennak en doa roet d'imp chomlec'h eun Tad Jezuist eus Kaerdiz, an Tad Yann Hayde e ano, person katolik parroz Sant Per, a oa kalz a Ouezeled -Iwerzoniz- o labourat enni.

Mont d'an oferenn-bred : selaou ar c'han war an ton krampouezh gwinizh, selaou ar seurezed o kanañ kantikoù brezhonek ; selaou ar sakrist kozh o son an ofikleid, pa gane e vleje evel ur c'hole ; selaou ar person, an aotrou Pinson, pe ar c'hure, an aotrou Kozaned, pe an tad Jouan, oc'h ober o sarmon e brezhoneg ; ar c'hleier bihan o tiñsal, ar c'hleier bras o vrallañ, holl e oant brav da glevout ; ha goude an oferenn-bred, selaou an embannoù, « war ar groaz ».

Mont d'an oferenn-bred : selaou ar c'han war an ton krampouez-gwiniz, selaou ar seurezed o kana kantikou brezonek ; selaou ar sakrist koz o son an ofikleïd, pa gane e vleje evel eur c'hole ; selaou ar person, an Aotrou Pinson, pe ar c'hure, an Aotrou Kozaned, pe an Tad Jouan, oc'h ober o sarmon e brezoneg ; ar c'hleier bihan o tiñsal, ar c'hleier bras o vralla, holl e oant brao da glevout ; ha goude an oferenn-bred, selaou an embannou, « war ar groaz ».

E kevrenn ar yezh e oa F. Vallee, Emil Ernault, Jerom Buleon, person Bignan, Yann Roudot, kure Lannilis, ha me.

E kevrenn ar yez e oa F. Vallee, Emil Ernault, Jerom Buleon, person Bignan, Yann Roudot, kure Lannilis, ha me.

Ur c'hontamm diaoulek da nammañ / Da viken brud ar person plouz / Ha gant ar vallozh da sammañ / An eñvor eus e ene lous.

Eur c'hontamm diaoulek da namma / Da viken brud ar person plouz / Ha gant ar valloz da samma / An eñvor eus e ene louz.

Aotrou person, 'maon o paouez / Klevout kuzul 'tre div vaouez, / Ganto kaoz e pleg o skouarn / Eus gwidreoù kamm al louarn.

Aotrou person, 'maon o paouez / Klevout kuzul 'tre diou vaouez, / Ganto kaoz e pleg o skouarn / Eus gwidreou kamm al louarn.

Marv an David, person touer parrez Gouezeg, bet diskaret e miz even eus ar bloaz 1795, eizh deiz pe war-dro a-raok dilestradeg Kiberen, gant un nebeud gwazed eus arme Kadoudal, en deus roet tro din da sevel an drama-mañ.

Maro an David, person touer parrez Goezeg, bet diskaret e miz even eus ar bloaz 1795, eiz deiz pe war-dro a-raok dilestradeg Kiberen, gant eun nebeud gwazed eus arme Kadoudal, en deus roet tro din da sevel an drama-mañ.

Person paour, c'hwi zo ranezenn / Rak al louarn fin o nec'hiñ. P'ho kweler e renk an ezen / Hag ho sikour 'vefe pec'hiñ [?]

Person paour, c'houi ' zo ranezenn / Rak al louarn fin o nec'hi. / P'ho kweler e renk an ezen / Hag ho sikour ' vefe pec’hi [?]

Pa grog ar c'hoari, emañ ar person en ur sal vras, azezet war ur gador-vrec'hek hag oc’h echuiñ lenn e vreviel.

Pa grog ar c’hoari, emañ ar person en eur sal vras, azezet war eur gador-vrec’hek hag oc’h echui lenn e vreviel.