V.
I.
V.k.e.
1. [1931] Lakaat (ub.) da dreiñ sot, genaouek.
Sodiñ speredoù an dud.
&
Lakaat (ub.) da grediñ traoù diboell.
Ar merc'hed a sode ar bugel-se.
2. Lakaat ub. da goll e greñv warnañ e-unan, da fuloriñ, da bennfolliñ.
Ar vugale n'eo ket diaes sodiñ anezho. Un taol spont evit sodiñ penn an alouberien.
II.
V.g.
A. (db. an dud)
1. [1909, 1931] Treiñ sot.
Erru on prest da sodiñ.
2. Mont e kounnar vras.
Darbet e oa dezhañ bezañ sodet pa oa difennet outañ evañ gwin. Pa grog hennezh da sodiñ e torr pep tra.
3. Pennfolliñ.
Pa ne oan ket sodet gant ar spont en deiz-se, ne sodin ket biken.
B. SODIÑ GANT UB., UDB. : bezañ troet gantañ, douget dezhañ betek koll e skiant.
Sodet eo gant ar goantenn-se. Sodet eo gant ar plantennoù-se.
C. (db. an amzer, an avel)
Mont diroll.
Krog eo an amzer da sodiñ.
