"solieradur" g.
Daou solieradur a oa dezhañ, prenestr ebet, un nor hepken a-rez douar, hag a-zioc'h anezhi talbenn ur voger dall dislivet.
Bez' ez eus tri frenestr a sko war ar porzh er c'hentañ solieradur
Emañ ar ranndi en eil solieradur, un daou bezh, nebeutoc'h eget tri-ugent metr karrez ennañ, e straed Eolidos, e karter Egáleo.
Pignat a ran betek an trede solieradur ha pouezañ war ar sonerez.
Mots précédents
Mots suivants
solierañ