strakal

straqual

strakal an daouarn

straqual an daouarn

strakal an dent

straqual an dent

Dao dezhañ, ken na straqlo e eskern !

Dao dezâ, qen na straqlo e æsqern.

straklet

stracqlet

strakiñ

straqeiñ

strakal

straqal

straket

straqet

straklañ

straqla

straklet

straqlet

ar c'hoad fav a strakl en tan

ar c'hoad fao a straql en tan

straklañ an dent

straqla an dènt

dibriñ un dra bennak a strakl etre an dent

dibri un dra-bennac a straql eñtre an dént

bazhatiñ unan bennak ken ne strak

bahateiñ unon-benac qen ne stracq

strakal

stracqla

strakañ

strâka

strakal

strâkal

straket

strâket

ar c'hoad fav a strak en tan

ar c'hoad faô a strâk enn tân

strakañ a gar

strâka a gâr

straklañ

strâkla

strakañ

straka

Ma ve bet o seulioù / Harp oc'h seul an Ankoù, / Ma ve bet gant ar c'hlaz o gwazhied holl sonnet, / Oc'h holl draoù ar bed-mañ o daoulagad prennet, / Stanket-holl o divskouarn da selaou er bed all, / M'o defe bet klevet o c'halon o strakal / Gant diframm ar marv yen o labourat o c'hig, / Neuze, war ar bed-mañ ne vent ket reuzeudik.

Ma ve bet ho zeuliou / Harp oc'h seul ann ankou, / Ma ve bet gant ar c'hlaz ho gwazied holl sounnet, / Oc'h holl draou ar bed-man ho daoulagad prennet, / Stanket-holl ho diskouarn da zelaou er bed-all, / M'ho defe bet klevet ho c'haloun o strakal / Gant diframm ar marv-ien o labourat ho c'hik, / Neuze, war ar bed-man ne vent ket reuzeudik.

Kerkent e voe klevet stalaf ar gwele o tigeriñ en ur strakal hag ar sakrist oc’h ober ul lamm plom war ar bank.

Kerkent e oue klevet stalaf ar guele o tigeri en eur strakal hag ar zakrist oc’h ober eul lamm ploumm var ar bank.

Heñvel e oant ouc’h ar goabrenn a sav en oabl. Goloet eo an heol, du eo an amzer, mes ne strakl ket c’hoazh ar gurun.

Henvel oant ouc’h ar goabrenn a zao enn oabl. Goloet eo an heol, du eo an amzer, mez ne strakl ket c’hoaz ar gurun.

Gouzout a raen bremañ ar pezh em boa c’hoant da c’houzout ; edon e-touez ar balan ; sevel a ris va fuzuilh dreist ar bleñchoù, bizañ a ris e-pad m’edo Brutus an Normant o komz en ur sakreal hag en ur bec’hiñ ouc’h [ouzh] unan eus e gamaraded ; an tenn a strakas, ha pec’hed Brutus a voe troc’het dre an hanter.

Gouzout a rean breman ar pez em boa c’hoant da c’houzout ; edon e touez ar balan ; sevel a riz va fuzil dreist ar blenchou, biza a riz epad m’edo Brutus an Normand o komz en eur zakreal hag en eur bec’hi ouc’h unan euz he gamaraded ; an tenn a strakaz, ha pec’hed Brutus a oue trouc’het dre an hanter.

Kamula a glevas al leuriad broen o strakañ dindan treid ar c’hannad, e zorn o stekiñ d’he skoaz, e vizied o sachañ war he blev melen.

Kamula a glevas al leuriad broen o straka dindan treid ar c’hannad, e zourn o steki d’he skoaz, e vizied o sacha war he bleo melen.

Hag ur youc’hadenn ! ur youc’hadenn ken euzhus, ken spontus, ken a seblantas d’ar Manac’h e strake e holl izili, e frailhe an douar dre e greiz…

Hag eur youc’hadenn ! eur youc’hadenn ken euzus, ken spontus, ken a seblantas d’ar Manac’h e strake e holl izili, e frailhe an douar dre e greiz…

Al leoned hag an tigred, sailhet outo war o choug, a waskas en o geol klopenn o fennoù, ouzh o strakañ evel klor kraoñ.

Al leoned hag an tigred, sailhet outo war o choug, a waskas en o geol klopenn o fennou, ouz o straka evel klor-kraon.

Oulierig en foñs, war barlenn e dad, a grene ken a strake e zent en e c’hinou.

Oulierig en fonz, war barlenn e dad, a grene ken a strake e zent en e c’hinou.

An deiz war-lerc'h vintin, abred, ur c'hloc'h a sonas un tu bennak, hag ar « pion », savet dija, a strakas en e zaouarn hag a huchas : Dominus vobiscum.

An deiz war lerc'h vintin, abret, eur c'hloc'h a sonas eun tu bennak, hag ar « pion », savet dija, a strakas en e zaouarn hag a huchas : Dominus vobiscum.

Evit da Lotei bezañ ur baradorig [sic "baradozig"] war an douar, ur baradozig didrouz e-lec’h ne glever nemet al laboused a [sic "o"] kanañ er girzhier, rodoù ar c’hirri o strakal war an hent, pe skluz ar stêr vras o voudal en draonienn, Lotei he deus ivez hec’h istor hag istorioù a sac’hadoù.

Ar gurun o strakal a-us d’hor penn n’he dije ket hor skoet muioc’h. Pa welas ar c’horonal kozh en doa spontet ac’hanomp, evel ma oa o klask ober hervez e gustum, e kendalc’has : - « Ya, c’hwi ‘zo sacherien-ho-revr. C’hwi a lak’ skrivañ din-me gant kannaded, c’hwi ‘fell deoc’h mont da ober fest e-lec’h heuliañ reolenn ar soudarded vat. A, list-hoc’h [sic], m’ho tisallo, kanfarded, m’ho kavo… »

Ar gurun o strakal a-us d’hor penn n’he dije ket hor skoet muioc’h. Pa welas ar c’horonal koz en doa spontet ac’hanomp, evel ma oa o klask ober hervez e gustum, e kendalc’has : - « Ya, c’houi ‘zo sacherien-ho-reor. C’houi a lak’ skriva d’in-me gant kannaded, c’houi ‘fell d’eoc’h mont da ober fest e-lec’h heulia reolenn ar soudarded vat. A, list-hoc’h [sic], m’ho tisallo, kanfarded, m’ho kavo… »

Pa strakas ar Reveulzi Vras, gouenn ar Jafrenaoued hag ar Winamanted, abalamour d'he stad a berc'henn douar a yeas a-du gant an noblañs hag ar veleien.

Pa strakas ar Reveulzi Vras, gouenn ar Jaffrennaoued hag ar Winamanted, abalamour d'he stad a berc'henn-douar a yeas a-du gant an noblañs hag ar veleien.

Ne oa ket tremenet gantañ c'hoazh e gendamouez noter, pa strakas ar brezel da viz Gouere 1870, etre Frañs hag Alamagn.

Ne oa ket tremenet gantañ c'hoaz e gendamouez noter, pa strakas ar brezel da viz gouere 1870, etre Frañs hag Alamagn.

War seulioù ar superior e teuas kerkent ur beleg all, un den gros hag uhel, un dremm ruz dezhañ, ur gouzoug tarv, ur c'hof hag a venne strakal e soutanenn.

War seuliou ar Superior, e teuas kerkent eur beleg all, eun den groz hag uhel, eun dremm ruz d'ezañ, eur gouzoug taro, eur c'hof hag a venne strakal e soutanenn.

An tennoù ' strak, ar gwad a red ; / Ar marv doujañ[,] n'eo ket ret / Pa[,] 'vit ar frankiz[,] ' stourmer holl / Gant kalon[,] ma ned ay da goll.

An tennou ' strak, ar gwad a red ; / Ar maro douja n'eo ket ret / Pa 'vit ar frankiz ' stourmer holl / Gant kalon ma ne day da goll.

Un tenn a strak ha, tizhet en e wal-gein, e kouezh Pêr an Hir d'an douar, ar gwad o poulladañ dindanañ.

Eun tenn a strak ha, tizet en e wal-gein, e kouez Per an Hir d'an douar, ar gwad o poullada dindanañ.

Ral eo koulskoude e kouezhje ar gurun er vro-se, kement ha ma ouzon, peurvuiañ ez eo etre div goumoulenn eo e strak al luc'hed.

O lezel [ar gazetennerion] da aloubiñ ma burev ha da zispakañ evel tennataerion. Azezañ a ran ha gortoz e strakfe an tennoù kentañ.