Hemañ a zo bras a-walc'h, egile avat n'eo ket.

Hé-mañ a zô brâz awalc'h, égilé er-vâd né d.eo két.

avat

er-vâd

Kan al labousig a zo berr, m'oar 'vat, n'eo ket hir kennebeut ar Bater : hogen n'eo ket ul labous eo an den, ha marvailhoù n'int ket Paterioù.

Kan al labousik a zo berr, m'oar vad, ne ket hirr kennebeud ar Bater : hogen ne ket eul labous eo ann den, ha Marvaillou n'int ket Pateriou.

ne dalvez ket avat labour Rikoù hini e batrom

ne dalve ket a-vat labour Rikou hini e batrom

Hemañ [ar pintig], laouen ha sederik, / A gane bemdez kaer-meurbet. / E glevet a voa un dudi ; / Ar big avat, o ragachat, / A dorre pennoù tud an ti.

He-mañ [ar pintig], laouen ha sederik, / A gane bemdez kaer meurbed. / He glevet a voa eunn dudi ; / Ar big a-vad, o ragachat, / A dorre pennou tud ann ti.

— « Setu neuze, avat, / Eme an desketañ, petra zo da ober : / O vezañ ma'z eo kozh, en deus ezhomm tommder / Da neveziñ e c'hwad, da zont kreñv ha seder. »

— « Setu neuze, a-vad, / » Eme ann desketa, petra zo da ober : / » O veza ma'z eo koz, en deuz ezomm tomder / » Da nevezi he c'hoad, da zont kre ha seder.

Rikoù oa mab ul labourer-douar hag en doa c'hoant ober ur beleg anezhañ; ne gasas ket avat c'hoant e dad da benn, hag o vezañ er skol e zeskadurezh a chomas fraost.

Rikoù oa mab eul labourer-douar hag en doa c'hoant d aober eur beleg anezhan; ne gasaz ket a-vad c'hoant he dad da benn, hag o veza er skol he zeskadurez a jommaz fraost.

Hennezh n’en doa ket daou liard war e hanv ; c’hoant kaout arc’hant en doa avat, n’eus forzh dre be c’hiz.

Hennez n’en doa ket daou liard var he hano ; c’hoant kaout arc’hant en doa a-vad, n’euz forz dre be c’hiz.

— Daoust ha ne anavezfec’h ket dre eno ul louzaouer hanvet Lukaz ? — Eo-da avat, me hen anavez mat ; zoken a-wechoù ec’h evomp pep a chopinad hon-daou.

— Daoust ha ne anavesfac’h ket dre eno eul louzaouer hanvet Lukaz ? — Eo-da avad, me hen anavez mad ; zoken avechou ec’h efomp peb a jopinad hon daou.

Nad it ket da grediñ evelato e ve bet graet an holl diskianterezh difeiz-se gant tud hor bro. Nann. Lezer ober a raent, avat.

Na dit ket da gredi evelato e ve bet great an oll diskianterez difeiz-se gand tud hor bro. Nann. Lezer ober a reant, avad.

An hini kozh n’en devoe afer a netra ; an hini yaouank a lakeas ur c’horn bara en e c’hodell en ur drugarekaat ar manac’h eus e vadelezh ; an hini kozh avat ne droas ket zoken e benn da sellet outañ.

An hini koz n’en deoue afer a netra ; an hini iaouank a lakeaz eur c’horn bara enn he c’hodel en eur drugarekaat ar manac’h euz he vadelez ; an hini koz avad ne droaz ket zoken he benn da zellet outhan.

— Ya, emeve ouzhin va unan, abaoe m’oc’h-c’hwi deuet enni eo houmañ bro an diaoul, gwir eo ; a-raok n’oa ket, avat.

— Ia, eme-ve ouzign va-unan, abaoue m’oc’h c’houi deuet enn-hi eo houman bro an diaoul, guir eo ; araok n’oa ket, a-vad.

Mar teu an hini en deus skrivet istor Yann Pennorz da gomz keit diwar-benn e dad-kozh, n’eo ket evit en em veuliñ nag evit en em fougeal eo, evit lavaret an traoù evel ma’z int c’hoarvezet eo avat.

Mar teu an hini en deuz skrivet histor Ian Pennors da gomz keit divar benn he dad koz, ne ket evit en em veuli nag evit en em fougeal eo, evit lavaret an traou evel ma’z int c’hoarvezet eo a-vad.

— Daoust ha c’hoant mont da siliaoua ec’h eus e-kreiz an noz, e kanol Keraouell ? — N’eo ket da siliaoua eo ez an ; d’ar chase, avat, ne lavaran ket. — Da chaseal petra ?

— Daoust ha c’hoant mont da ziliaoua ec’h euz e kreiz an noz, e kanol Keraouell ? — Ne ket da ziliaoua eo ez an ; d’ar chase, avad, ne lavaran ket. — Da chaseal petra ?

Ya avat

Ia avad

ac'hat

ahad

Hanter-leuniañ ne rejont ken ; a-walc’h dezho e voe avat ! ha Derkeia, he doa nac’het evañ, a welas o treiñ kerkent doare he div c’hoar.

Hanter-leunia ne rejont ken ; a-walc’h d’ezo e voe avat ! ha Derkeia, he doa nac’het eva, a welas o trei kerkent doare he diou c’hoar.

E tarzh kentañ an Amzer, e pennderou an Traoù, n’oa na douar, na mor, nag aer, na heol, na loar, na stered. Tri bed avat a oa.

E tarz kenta an Amzer, e penn-derou an Traou, n’oa na douar, na mor, nag aer, na heol, na loar, na stered. Tri bed avat a oa.

Penaos ha pe dre hent ez eo deuet an danevelloù diwarnañ betek ennomp, kement-se avat n’ouzomp ket ; … hag, a zo gwazh, n’her gouezimp biken, steuziet-mik ma’z eo an Tarzek, ha kollet da viken evel eus kel lies hini all er brezel, pep roudenn anezhañ !...

Penaos ha pe dre hent ez eo deut an danevellou diwarnan beteg ennomp, kement-se avat n’ouzomp ket ; … hag, a zo gwaz, n’her gouezimp biken, steuziet-mik ma’z eo an Tarzek, ha kollet da viken evel eus kel lïes hini all er brezel, pep roudenn anezan !...

Kadra, avat, a enebas : « Petra hon eus, emezi, da zoujañ a-berzh an tri roue ? Ha petra ’vern ma ’z eo nozig anezhi ? Ha n’hon eus ket hor re-ni en-dro deomp, dezho da ziredek d’hor c’hentañ galv, m’hor bije ezhomm anezho ? Hag, a-hend-all, nac’h ouzh en tri estren o digemerout ha selaou ouzh o c’hefridi, ha na ve ket diskouez dezho e tiskredomp warno hag o feukañ dibenn-kaer ? »

Kadra, avat, a enebas : « Petra hon eus, emezi, da zouja a-berz an tri roue ? Ha petra ’vern ma ’z eo nozig anezi ? Ha n’hon eus ket hor re-ni en-dro d’eomp, d’ezo da ziredek d’hor c’henta galv, m’hor bije ezomm anezo ? Hag, a-hend-all, nac’h ouz en tri estren o digemerout ha selaou ouz o c’hefridi, ha na ve ket diskouez d’ezo e tiskredomp warno hag o feuka dibenn-kaer ? »

Ar re-se eo ar madelezhioù a vez digaset d’he heul gant ur vuhez hervez ar Reizh roet gant an doueed. Estregeto a zo avat !

Ar re-ze eo ar madeleziou a vez digaset d’he heul gand eur vuhez hervez ar Reiz rôet gand an doueed. Estregeto a zo avat !

Strivañ a rin da zont a-benn eus ar riskloù-se, eme an den yaouank. Kizañ razo, avat, n’hellan ket ober !

Striva a rin da zont a-benn eus ar risklou-ze, eme an den yaouank. Kiza razo, avat, n’hellan ket ober !

E c’hoar hor gwallgas aliezik, ar Marv avat n’her gra nepred.

E c’hoar hor gwall-gas alïezik, ar Maro avat n’her gra nepred.

Keuz n’em eus ket d’am foan avat !

Ar gelennadurezh dre c’herioù hepken a zo un hêrezh deomp diwar-lerc’h Rom hag ar C’hres, diwar-lerc’h ar Gelted ne zeu ket avat !

Ar gelennadurez dre c’heriou hepken a zo eun herez d’eomp diwar-lerc’h Rom hag ar C’hres, diwar-lerc’h ar Gelted ne zeu ket avat !

— Me ’oar avat ec’h anavezez anezho, lavar piv a oa ganit, hag e vi laosket da vont, ha diouzhtu ! Piv a oa ganit ?

— Me ’oar ervad ec’h anaveez anê, lavar piou a oa ganit, hag e vi laosket da vont, ha dustu ! Piou a oa ganit ?

avat

Ar mor, avat, ne blije ket nemeur din d'ar c'houlz-se, na bremañ, kennebeut all, n'on ket gwrac'h gantañ, rak, da'm meno, ar gazeg c'hlas a ra re, kalz re, a drouz, hag, ouzhpenn da se, he c'havan gwall griz e-keñver mordeidi Breizh.

Ar mor, avat, ne blije ket nemeur d'in d'ar c'houlz-se, na bremañ, kennebeud-all, n'oun ket gwrac'h gantañ, rak, d'am meno, ar gazeg-c'hlas a ra re, kals re, a drouz, hag, ouspenn da-ze, he c'havan gwall griz e-keñver mordeïdi Breiz.

avat

'vat

avat

Gwall zihetus e vije bet, avat, ul labour dre-vras, ha dihetus a-walc'h eo dija an douarstummadouriezh pa n'eus ket bet graet anaoudegezh ganti...

— « Nann ’vat, mamm, n’em eus klevet seurt ebet. » — « Soñjal a-walc’h a raen n’ho poa klevet mann ebet, rak kaer am boa hopal : Job ! Job ! den ne responte. »

Al logod, avat, dre ma oa treut an traoù en ti a oa tec’het war-du ul lec’h all.

— « Ha c’hwi a wel sklaer, Lom ? » « Ya ’vat ! Job, ha gouzout a ran e verk an heol… d’an eur-mañ… war-dro peder eur hanter… eeun-hag-eeun. »

— « Job. » — « Petra ’zo, Lom ? » — « Job, hon eontr a zo marv. » — « Gouzout a ran. Trist, trist eo. » — « C’hwi ’gav ? » — « O ! ne gavan ket, mes bravoc’h eo lavarout evel-se. » — « Ya ! dirak an dud, Job… Dirazon-me, avat… »

Lezomp, avat, a gostez [a-gostez] loened hag anevaled, pa n’eus hini ebet anezho em istor, ha gwelomp pelec’h omp degouezhet pelloc’h.

Ha setu Lom da c’houlenn digant ar mevel bihan : — « He ! paotrig, daoust ha diaes eo kas ar vag-mañ eus un tu d’an tu all d’ar stêr ? » — « O ! feiz n’eo ket avat. Ur c’hoari nemetken. »

– « C'hwi 'zo daou labous avat, emezañ. Aet oc'h kuit ? » – « Ya, emezomp-ni ».

– « C'houi 'zo daou labous avat, emezañ. Aet oc'h kuit ? » – « Ya, emezomp-ni ».

Nemet, avat, e rebeche d'am zad na zalc'he ket a-walc'h warnon da gaozeal galleg.

Nemet avat, e rebeche d'am zad na zalc'he ket awalc'h warnoun da gaozeal galleg.

Gwashoc’h eget chas, a soñjen. Sell amañ ur vuhez avat !

Gwasoc’h eget chas, a soñjen. Sell amañ eur vuhez avat !

Betek neuze e veze brezhoneget hep teurel pled ; bremañ avat e veze brezhoneget dre vis fall.

Betek neuze, e veze brezoneget hep teurel pled ; bremañ avat e veze brezoneget dre vis fall.

- Tenn herzel ouzh ar c'hoant gouzout, Sezni. Ma oufemp petra eo, d'an nebeutañ ! - Tenn eo. Doue, avat, a ro E c'hras da herzel.

Un tu bennak, du-se, eeun dirazañ e virvilh dour difonn ar stêr Ebro en he naoz meinek. Re bell avat, evit degas sinadurezh.

An Tad-Mestr, avat, keit ha ma tisplege e gentel diwar-benn Merc'hed Eva, ne denne ket e selloù diwar ar paotr kaezh.

E-lec'h mont, avat, setu hi hag azezañ war ar skabell-bediñ, ha gant he dorn du-maneget diskouez ur plas d'ar breur Arturo en he c'hichen. - Azezit em c'hichen ! emezi.

- Me, dimezell, n'on na Tad na porzhier. Pediñ a ran an Aotrou Doue, avat, ma ray diouzhin ur servijer doujus hag ur beleg izel e galon, hogen barrek hag helavar da brezeg E Anv Santel.

- Breur Celestino, en ho plas ez afen da gofes. Ha pediñ a rafen, ken a... - Marteze ! C'hwi avat, n'oc'h nemet un tamm koad.

Dilevenez e oa e zremm ; e ziabarzh, avat, a verve ennañ buhez ar spered, an hini nemeti a dalve, hag al levenez digemmesk.

Di youl [sic, diyoul], avat, e teu da vezañ.

Sammet e oa, avat, gant kudenn e wad e-keñver ar vaouez.

- Te a zo diwar ar maez, Sezni, hag eus bro-Leon ar gatolikañ. Em c'hêr c'hinidik, avat, du-mañ, war vordig mor Kernev-Izel, eo douget, ouzhpenn dreist, ar merc'hed yaouank d'al lammoù ha d'an dañsoù, ha, 'm eus aon, e karont ivez kompagnunezh ar baotred yaouank.

Bourret o deus al leaned ; evit ar wech, ar re yaouank, evel-just, ouzh ar seurt kofesadegoù a vouezh uhel; dirak an holl : an dra-se a oa evito un doare pezh-c'hoari, sakr, a-dra-sur : pezh-c'hoari, avat.

Yaouankik on ha n'eo ket hir / Ma skiant-prenet, evit gwir ; / Ur ger, avat, diwar ma fed, / A lârin daoust ha ma 'z eo pred / Deoc'h prim ac'hann redek da guzh / Pa gerzh an amzer ha pa uz.

Yaouankik on ha n'eo ket hir / Ma skiant-prenet, evit gwir ; / Eur ger, avat, diwar ma fed, / A larin daoust ha ma ' z eo pred / Deoc'h prim ac'hann redek da guz / Pa gerz an amzer ha pa uz.

Kement ha laou e penn un dall, Kemennoù mat, reolioù fall. Hag eus ar re-mañ muioc'h 'vat, Ya ! muioc'h kalz eget d'hor grad.

Kement ha laou e penn eun dall, Kemennou mat, reoliou fall. Hag eus ar re-mañ muioc'h 'vat, Ya ! muioc'h kalz eget d'hor grad.

Evel avat ma kemer al labour sevel kartennoù ur pennad brav a amzer, ne guitais Libreville nemet d'ar 27 a viz gwengolo.

Ar skolaj avat a oa un dra emren, ha ne oa tu ebet da lakaat ar vugale da sujañ.

Diwar meur a abeg avat e oa deuet dibosupl en ober.

N'eo ket ret dimp holl bezañ arbennigourien avat.