v.
I.
V.g.
1. (db. al liñvennoù)
Dont er-maez gant tizh, e stumm ur bouilh prl.
Int a laka teir feunteun da strimpiñ ag an douar. Strimpet e oa ar sistr war ar voger. Stekiñ ma zal, ken kreñv ma strimp ar gwad er-maez.
HS. flistrañ.
2. Dre heveleb.
Dont er-maez gant tizh.
Ar fulennoù tan a strimp eus o genoù. An houarn-gweskenn prest da strimpiñ a veg al loen.
HS. strinkañ.
3. Bezañ taolet gant tizh.
Takennoù gwad a strimp diwar ar c'hleze o fraoñval. Ar greun a strimp a bep tu edan taol ar freilhoù.
4. (db. an daeroù)
Dont er-maez.
Strimpiñ a reas an daer a ma daoulagad gant truez ouzh ar re-se.
5. En em zistagañ gant tizh.
Tri biz d'ar soudard a strimp. Un taol bouc'hal en deus lakaet un tamm a glipenn e c'har da strimpiñ.
HS. lammat.
6. Dre ast. (db. an dud)
Mont a-dizh.
Setu an dud o strimpiñ er-maez ag o ziez hag o redek d'e gavout. Vonig a strimp da zigeriñ. Arc'hoazh vintin e vo dav din strimpiñ : sevel eus ma gwele.
HS. difraeañ, hastañ.
7. Dre ast.
Lammat.
Ar garabasenn a strimpe gant al levenez. A pan eo diskennet ar mestr e strimp ar c'hazh e-kreiz e zaoulagad.
HS. sailhañ.
8. Dre ast.
Teuler takennnoù stank en ur darzhañ.
Strimpet eo ar voutailhad.
9. Bezañ distaget, laosket gant tizh ha nerzh.
Un taol c'hoarzh a strimpas er-maez a galonoù ma c'henseurted. E gomzoù a strimpe ag e galon tanflammet.
10. Dre skeud.
Dont war wel trumm.
Ne fell ket muioc'h evit lakaat ar brezhoneg da strimpiñ er-maez !
II.
V.k.d.
STRIMPIÑ WAR UB., UDB. : en em deuler gant tizh warnañ.
Strimpiñ a ra ar maeziad àr an draen. Hag int strimpiñ àrnezhañ evit ober dezhañ daoulinañ.
DHS. strinkañ.
HS. lammat, sailhañ.
III.
V.k.e.
1. Sparfañ.
Gant ur barr, mestr an ti a strimpe dour santel àr an oaledad koad. Kaer o deus en em walc'hiñ, strimpiñ dour àr o c'hein.
2. Strewiñ.
Amañ e vunudont kignen da strimpiñ àr al lein.
3. Glebiañ (dre deuler udb.).
Strimpit diabarzh ho ruskenn gant laezh dous.
