V.k.e.
1. Deviñ diwar-c'horre.
Diwall na vefe suilhet ar bara. Ken tost e tarzhas an obuz ma voe suilhet ma fas.
&
Suilhañ ar yer : o deviñ diwar-c'horre a-benn lemel ar pluñv hag ar blev.
&
[1732] Suilhañ ur vazh : he deviñ diwar-c'horre a-benn he c'haletaat.
HS. gouleskiñ.
2. Dre skeud. (db. ar c'hroc'hen)
Duañ pe rouzañ gant an heol, an avel pe an amzer.
3. (db. ar struzh)
Deviñ diwar-c'horre gant an heol, an avel pe ar rev.
Yen e oa ken na suilhe. Ar rev a suilh an delioù. Tommañ an douar hep e zeviñ nag e suilhañ.
&
Bezañ tomm, yen da suilhañ : bezañ tomm, yen da vat.
