tre

trés

deut tre

deût tré

deut tres

deût trés

bras-tre

brâz tré

mat-tre

mâd-tré

tre

tré

deuit tre

deut tré

N’omp ket tre eus ar vro, evit gwir, emeve dezhañ ; evelato n’omp ket kollet diwar hon hent.

N’omp ket tre euz ar vro, evit guir, emeve d’ezhan ; evelato n’omp ket kollet divar hon hent.

Daga o vezañ deut a-unvan gant he c’hoar ha Derkeia hec’h-unan-penn o terc'hel d’he meno, e voe graet d’an tri dont tre el logell.

Daga o veza deut a-unvan gant he c’hoar ha Derkeia hec’h-unan-penn o terchel d’he meno, e voe graet d’an tri dont-tre el logell.

Naet-tre e oa pep tra warni hag en-dro dezhi ; eskuit e oa hag oberiat, o vezañ dalc’hmat gant ul labour bennak.

Naet-tre e oa pep tra warni hag en-dro d’ezi ; eskuit e oa hag oberiad, o veza dalc’hmat gand eul labour bennak.

O vezañ ma ’z eo dourioù lenn an Heol peuzdisall, e tiskenn koadoù ar vro gant dinaou sonn ar pantennoù tre betek an traezh, ken e teu, d’al lanvezh, an tonnoù-mor da c’hlebiañ ar wriziennoù anezho.

O veza ma ’z eo douriou lenn an Heol peuz-disal, e tiskenn koadou ar vro gant dinaou sounn ar pantennou tre beteg an traez, ken e teu, d’al lanvez, an tonnou-mor da c’hlebia ar wriziennou anezo.

E den eo, hag o terc’hel ar bugel etre e zivrec’h ez eas tre e-barzh an ti.

E den eo, hag o terc’hel ar bugel etre e ziouvrec’h ez eas tre e-barz an ti.

E-pad m'edomp a-zevri gant hol labour hag o varvailhañ, unan ac'hanomp hor-seizh a c'harmas : "22 !", ha raktal ar c'hwec'h all a vanas war-dav hag a reas an neuz da drevellat gwashoc'h eget biskoazh. Holl e ouiemp mat-tre - bep a dammig skiant hor boa prenet e stal delt an demezell Warandero a Doullarc'hwen - peseurt ster en doa ar youc'h "22 !".

E-pad m'edomp a-zevri gant hol labour hag o varvailha, unan ac'hanomp hor-seiz a c'harmas : 22 !, ha raktal ar c'houec'h all a vanas war-dav hag a reas an neuz da drevellat gwasoc'h eget biskoaz. Holl e ouiemp mat-tre - beb a dammig skiant hor boa prenet e stal delt an demezell Warandero a Doullarc'houen - peseurt ster en doa ar youc'h 22 !.

Mont tre a rejomp er vaoz, ken herrek hag ur fourrad avel en eur c'hev douar, a droas a-zehoù hag, o vezañ pignet nouspet derez vaen, e tegouezhjomp gant un norig, gaoliata ar gael anezhi ha lârout yao en ur gambr ec'hon leun a c'hourvezennoù.

Mont tre a rejomp er vaoz, ken herrek hag eur fourrad avel en eur c'heo-douar, a droas a-zehou hag, o veza pignet nouspet derez vaen, e tegouezjomp gand eun norig, gaoliata ar gell anezi ha larout yao en eur gambr ec'hon leun a c'hourvezennou.

mont tre get

kaer-tre

enorus-tre

fall-tre

anavezet-tre

c'hoantaat tre

c'hoantaat-tre

Hir-tre int a-wechoù, o fenn serzh-kenañ alies (betek 30%) hag o dinaou o vont war zigreskiñ kalzik goude-se.

Ha me reiñ ma c’hartenn dezhi, da gas d’ar Mestr. Ur pennad goude, e teuas-hi en-dro, kalz flouroc’h. – « Deuit-tre e-barzh, emezi, an aotrou a asant ho kwelout ».

Ha me rei ma c’hartenn d’ezi, da gas d’ar Mestr. Eur pennad goude, e teuas hi en-dro, kalz flouroc’h. – « Deuit-tre e-barzh », emezi, « an Aotrou a asant ho kwelout ».

Deuet on da chom davet ma zud e parrez Karnoed, en un ti brav, livet gwenn, war blasenn ar bourk, keñver gant an iliz, un ti kempenn, dalc'het gant ma mamm, ennañ kombodoù bihan evel emañ ar mod gant bourc'hizien Vreizh-Izel : ur gegin, ur sal, ur burev, dispartiet gant un trepas ; teir gambr a bigner dezho gant ur « viñs-tro » ; ha d'an nec'h tre, ar solier, div gambrig all, a zizoloer dre o frenestroù an holl vourk, hag er pellder, dremmwel fromus ha gwagennus tosennoù Kerne.

Deut oun da chom davet ma zud e parrez Karnoet, en un ti brao, livet gwenn, war blasenn ar bourk, keñver gant an iliz, eun ti kempenn, dalc'het gant ma mamm, ennañ kombodou bihan evel eman ar mod gant bourc'hizien Vreiz-Izel : eur gegin, eur sal, eur bureo, dispartiet gant eun trepas ; teir gambr a bigner d'ezo gant eur « viñs-tro » ; ha d'an nec'h tre, ar solier, diou gambrig all, a zizoloer dre o frenestrou an holl vourk, hag er pellder, dremwel frommus ha gwagennus tosennou Kerne.

Pa oa bouetet ha douret ar c'hezeg, debret lein, e oad aet da glask ar golaj, tre er penn all da gêr.

Pa oa bouetet ha douret ar c'hezeg, debret lein, e oad aet da glask ar Golaj, tre er penn all da gêr.

Tre en tu all d'ar savadurioù, ar sal gorfembregerezh, ar perzhier da c'hoari hag ar jardinoù.

Tre en tu all d'ar savaduriou, ar sal-gorfembregerez, ar perzier da c'hoari, hag ar jardinou.

Cavalier a oa gwintet tre en eil estaj, mes kaer am boa darc'hañ war an nor, grik ebet.

Cavalier a oa gwintet tre en eil estaj, mes kaer am boa dac'ha war an nor, grig ebet.

Me a gave se barzhonius-tre ; ur barzhig oc'h ober lez d'ur verjelenn war ar maez.

Me a gave se barzonius-tre ; eur barzig oc'h ober lez d'eur verjelenn war ar maez.

Homañ [ar gazetennig] a oa dudius-tre da lenn.

Houmañ [ar gazetennig] a oa dudius-tre da lenn.

En em glevout mat-tre e raemp, hag hon eus graet bepred da c'houde.

« O ! ni a ya ganeoc’h. Petra ’raimp amañ, ma n’omp ket evit mont tre betek an ti ? » a lavaras ar merc’hed all.

Pa chomas trumm a-sav, hag eñ gant e dorch en e zorn hag e skubellig-blu [sic] dindan e gazell [sic], ha treiñ dre greiz-tre div renkennad skebell, war-du an tu dehou.

Ur froudig dour, tizh warnañ ha ragach d'e heul, a doulle e aroudenn [sic, "arroudenn"] dre[-]douez ar grouan hag ar mein, e-kreiz un naoz ledan aet da hesk daoust da zisheolienn ar pupli mistr hag uhel, a heulie, war an daou ribl, kammigelloù ar stêr tre betek un ode-venez, du-se.

- O ! emezi, en ur dennañ ur follennig baper diouzh tre pajennoù ul levr : - Ul lizher tener-gliz[h] !...

Ouzhpenn ma oa yac'haus-tre d'ar studierien ma oant, atav gant o c'hresk, lakaat o c'horf d'al labour.

Ar C'habiten hag ar serjant a zeu tre, en ur zougen o dorn dehoù d'o zog.

Ar C'habiten hag ar serjant a zeu tre, en eur zougen o dorn dehou d'o zok.

Ar Vatezh, ur wrac’h kozh ha kintus, gwall zaoulagad en he fenn. Deuet eo tre hep skeiñ war an nor.

Ar Vatez, eur wrac’h koz ha kintus, gwall zaoulagad en he fenn. Deuet eo tre hep skei war an nor.

Unan bennak a sko war an nor hanter-zigor. Lavarout a rit : "deuit tre". Bez' ez eo dres an hini m'edoc'h o komz diwar e benn, falloc'h eget matoc'h. Na pegen hegasus !

D'ar mare-se evit doare e oa rouez-tre an douarourien e Bro-C'hall ha ne veze kavet nemet Rusianed evit al labour-se, da vihanañ evit asantiñ mont d'ar broioù pell.

O rener Massingou, koulskoude a oa ur paotr tre, leun a youl vat, prest atav da reiñ skoazell, da zifenn ha da zivec'hiañ e dud ; n'eo ket marteze koulskoude an doare dereat da vezañ "capita" er vro-se ha n'eur ket enni ur rener ma ne ouezer ket lakaat ar re all da labourat en e lec'h.

En eil renk e teue ur rann all eus an diabarzh, ar Woleu Ntem a-dreñv ar "Río Muni", en norzh tre eta [...]

"Gallet ho pije lavarout din", a eilgerias an hini all, un disterañ chifet. "Met dik-tre on bet, evel ma lavarit, dik ha pismigus zoken".

Bihan e oa ar vanell, ha sioul, a c'halled lavarout, daoust ma veze bleunius ar c'henwerzh enni war ar sizhun. Holl annezidi ar c'harter a hañvale ober berzh, hag an holl anezho, broudet gant an elbig hag ar spi d'ober gwelloc'h c'hoazh, a ouestle dreistad o gounidoù d'ar c'hinklañ ; da heul e save ar rakstalioù a-hed ar straed evel renkadoù gwerzhourezed mousc'hoarzhus o kinnig deoc'h dont tre.

A-drugarez d'an dra-se, pa'z eer tre en iliz hiziv an deiz, e c'haller kaout un alberz reishoc'h eus ar pezh a venne arzourien an amzerioù-hont ober : un egorenn livet-flamm, lirzhin he doare, evit skeudenniñ gwenvidigezh an neñvoù.

N'emañ ket tre e-harz ar maen-sonn met un tammig a-gleiz dezhañ, war ur bladenn vihan.

Stourmet e vo en ur mod difeuls-tre, hep kasoni na fulor ; diskouezet e vo pegen poellek eo hon arguzennoù, pegen mennet ez omp, pegen mallus eo an traoù ha penaos n'eus ket tu da cheñch anezhe e mod all.

Mont a ran tre e burev ma eilerion hag o gwelout o vac'hellat, o tougen teuliadoù, troñset o milginoù.

Paour-tre e oa an dud amañ neuze.

Bewech neuze e vo embannet gant ar strollad peseurt reolennoù a dalvezo e-pad an obererezh. Da skouer : "ne vo ket kunujennet an enebourien" pe "sammañ kiriegezh a reomp ma vez ret da stourmerien zo troc’hañ ar roued-orjal evit mont tre en dachenn soudard".

Ken kreñv hen c'hoantaen ma timezis, tre goude ma oa bet embannet an torr-dimeziñ, gant Mic'halis, ar plomer.