"begenn" gg.
"begenn" gg.
begenn
Unan eus reolennoù ar gouent a gemenne e vije fiziet er yaouankizoù-se, a oa da vezañ ministred an Aotrou Doue, da lavarout eo ar vegenn eus ar Gristenienn, pep a sizhuniad labourioù izel, da voazañ o c'halonoù ouzh ar sentidigezh hag an izelegezh.
Skol an Emsav ha SADED a oa ar vegenn, ar pep pouezusañ evidon, en em vrezhonekaat, me, an tiegezh, hag un nebeud mignoned
Mots précédents
Mots suivants
begennañ