buan

buhan

buan

buhan

Deuit buan amañ.

Deût buan amañ.

buan

buan e vale c'hoazh gant e flac'hioù

buan é valé c'hoaz gañd hé flac'hiou

Na glouaray ket buan al laezh.

Na glouarai két buhan al léaz.

O welet ar c'hanab o sevel tro-war-dro, ar wennili 'lâras : "Ned a ket mat ar stal, kreskiñ buan a ra ar greun fall".

O welet ar c'hanab o sevel tro-war-dro, ar wennili laraz : - "Ne d-a ket mad ar stal, kreski buan a ra ar greun fall."

« It, eme 'n ostiz, it ac'hann, / It en hoc'h hent buan da vale ! »

« It, eme 'nn ostiz, it ac'han, / It enn hoc'h hent buan da vale ! »

Sakrist, hast buan, alum gouloù, ma kaozeimp un tammig.

Sakrist, hast buan, alumm goulou, ma kaozeimp eun tammik.

Neuze ec’h en em lakejont da redet adarre buanañ ma c’hellent evit gellout mont er-maez eus ar foenneier ha sevel da gaout an tiez a zo dirak, rak eno e kavint tud d’o difenn.

Neuze ec’h en em lakechont da reded adarre buanna ma c’hellent evit gellout mont er meaz euz ar foenneier ha sevel da gaout an tiez a zo dirak, rak eno e kavint tud d’ho difenn.

E spered hag e galon a yoa gant Doue hag e aelez ; ne yeas na buanoc’h na goustatoc’h ; ha pa oa achu e oferenn, pa zistroas da reiñ e vennozh d’an dud, e roas kerkoulz d’ar soudarded evel d’ar re all, hep sevel zoken e zaoulagad da sellet outo.

He spered hag he galoun a ioa gant Doue hag he elez ; ne ieaz na buannoc’h na goustatoc’h ; ha pa oa achu he ofern, pa zistroaz da rei he vennoz d’an dud, he roaz kerkouls d’ar zoudarded evel d’ar re-all, ep sevel zoken he zaoulagad da zellet outho.

N’eomp ket re vuan, ha ne varnomp ket re a dud en un taol.

N’eomp ket re vuan, ha ne varnomp ket re a dud enn eun taol.

Ker buan lavaret, ker buan graet.

Ker buan lavaret, ker buan great.

E miz meurzh e teu buan an noz.

E miz meurs e teu buan an noz.

Hep gouzout re perak, en em lakis da vale buanoc’h war-zu ti va c’homper Herve Soutre

Heb gouzout re perag, en em lakiz da vale buannoc’h varzu ti va c’houmper Herve Soutre.

Deomp-ni, en hor bro, e oa lavaret n’oa tud ar vro-mañ nemet bugale ; n’oa nemet mont en o ziez, komz rok outo, ha ker buan e vije digaset deoc’h da zibriñ ha da evañ leizh kof.

Deomp-ni, enn hor bro, oa lavaret n’oa tud ar vro-man nemed bugale ; n’oa nemed mont enn ho ziez, komz rok out-ho, ha ker buan e viche digaset d’eoc’h da zibri ha da efa leiz kof.

Troet gantañ e benn en a-raok, e welas Vindosetlos e tec’he buanoc’h-buanañ bag an hini marv.

Trôet gantan e benn en a-raok, e welas Vindosêtlos e tec’he buanoc’h-buana bag an hini maro.

War an douar, paotr kozh, diskenn buan ha buan !…

War an douar, pôtr koz, diskenn buan ha buan !…

Houp ! ul lamm hag eñ war an hent. Tennet a boan ! Evurus !… Met petra, petra ? Drign ! drign ! baoñ ! baoñ ! ar gastolorenn a lamm war e lerc’h, eus an eil maen d’egile. Ha Pipi da redek. Houp ! houp ! met ar gastolorenn daonet, krog en e lost, ne zistage ket. Houp ! houp ! d’an daoulamm-ruz hag ar vugale war e lerc’h o youc’hal. Ar vein a fron en-dro dezhañ. Buan, buanoc’h c’hoazh !… Pipi diot-nay… Pelec’h ec’h a ?… Drign ! drign !

Houp ! eul lamm hag hen war an hent. Tennet a boan ! Evurus !… Met petra, petra ? Drign ! drign ! baon ! baon ! ar gastolorenn a lamm war e lerc’h, eus an eil men d’egile. Ha Pipi da redek. Houp ! houp ! met ar gastolorenn daonet, krog en e lost, ne zistage ket. Houp ! houp ! d’an daoulamm-ru hag ar vugale war e lerc’h o youc’hal. Ar vein a fron en-dro d’ean. Buan, buanoc’h c’hoaz !… Pipi diot-nay… Pelec’h ec’h a ?… Drign ! drign !

P’o deus bet klevet anv eus an aotrou person, ar valtouterien, peurvuiañ lañchennet-mat koulskoude, peg o zeod eus o staon, ha kuit ha buan. An aotrou person !…

P’o deus bet klevet hano eus an ôtrou person, ar valtouterien, peurvuia lanchennet mat koulskoude, peg o zeod eus o staon, ha kuit ha buan. An ôtrou person !…

Ar c'heloùioù a gerzh, a red buan, ha dreist-holl ar c'heloùioù fall.

Ar c’heloiou a gerz, a red buan, ha dreist-holl ar c’heloiou fall.

Ur c’hoarzhadeg c’hoapaus gant ar merc’hed yaouank a zirollas a-dreñv dezhañ ; e c’hervel a rejont ; eñ, avat, pell diouzh o selaou, ne rede nemet buanoc’h a-se.

Eur c’hoarzadeg c’hoapaüs gand ar merc’hed yaouank a zirollas a-drenv d’ezan ; e c’hervel a rejont ; hen, avat, pell diouz o selaou, ne rede nemet buanoc’h a ze.

Gant an herr a oa bet lakaet enni e pellaas ar vag diouzh an aod, goustad da gentañ, buanoc’h da c’houde.

Gand an herr a oa bet lakaet enni e pellaas ar vag diouz an aod, goustad da genta, buanoc’h da c’houde.

— Hastit afo, tre mat a zo hag ar mor a ziskenn buan… Hastit afo !…

— Hastit affo, tre mat a zo hag ar mor a ziskenn buan… Hastit affo !…

Ha Job a zeredas buan eus an armel d’ar gwele. Job avat, a redas adarre d’an armel, goude m’en devoe kemennet da Lom pasaat ha toc’hellat e-leizh e c’hourlañchenn.

Ne lavarin anv maouez ebet, rak merc’hed ar c’hêriadennoù am eus anvet a oa aet da Garreg-al-Louarn ar buanañ m’o doa gallet ; holl e oant aet di eus an hini vrasañ betek an hini vihanañ, an hini goshañ evel an hini yaouankañ, dre hent[-]bras, dre hent-karr, dre gwenodenn ha kammboulenn, dreist kleuzioir [sic, "kleuzioù"], a-dreuz gwarimier sec’h ha parkeier priellek, holl, holl, d’ar red, eeun gant o hent ar re a c’halle mont, kamm-digamm ar re all, pep hini hervez hirder ha nerzh he divesker.

Ar c’hirri-dre-dan pa zegouezh dezho dont betek amañ a zo risklus dezho redek buanoc’h eget an dud ; setu perak ne vez ket gwelet al liv anezho gwall alies : d’an deiz kentañ eus ar bloaz, da sul Fask [Sul-Fask] ha d’ar sulvezh diwezhañ a viz [G]wengolo, deiz ar pardon bras.

Buan, gant u[n] abardaevezh pe gant ur sulvezh plijadur a-gevret, e veze ankounac’haet trubuilhoù ar gompagnunezh skol.

Buan, gant eur [sic] abardaevez pe gant ur sulvez plijadur a-gevret, e veze ankounac’haet trubuilhou ar gompagnunez skol.

Mouezhioù rok a gemenne : « Dre amañ ! Ar soudarded yaouank d’hor c’haout ! En em renkit pevar ha pevar, ha buan ! Hallo ! Un tamm hast, bandenn « bleuien ! » Ni ho tesko da stlejal ho potoù… »

Moueziou rok a gemenne : « Dre amañ ! Ar soudarded yaouank d’hor c’haout ! En em renkit pevar ha pevar, ha buan ! Hallo ! Eun tamm hast, bandenn « bleuien ! » Ni ho tesko da stlejal ho potou… »

Ene Herri an hini eo, ha netra ken. Ar pezh hon eus d’ober eo klask e gorf ar buanañ ar gwellañ, ha sebeliañ anezhañ en un douar kristen. Neuze e vo peoc’h d’e ene.