brennid difarle
brennid
brennid
"brennid" g.
brennid
brennid
Tennañ a reas un dic'hwezhadenn. Diwisket he devoa ur vanegenn. He gwalinier a daolas skleuroù. Ar breur Arturo a selle ouzh he brennid o sevel hag o tiskenn, hervez anal ar vaouez.
Korfoù blouc’h o c’hroc’hen liv an erc’h, dezho pennadoù blev du hir betek o dargreiz gwevn, ha lorc’h enno gant o brennid dizolo.
AR C'HURE -o sevel e benn diwar vrennid ar person-
Mots précédents
Mots suivants
brennidad