dienez

dienez

dienés

dienez

dianneh

dienez

diennah

gouzañv kalz a zienez, hag a fatik, diwar-benn furaat

gouzañ cals a zyenez, hac a faticq, divarbeñ furaat

un dienez jeneral

un dienez general

dienez eus a arc'hant

dienez vès a arc'hand

Ar brezel, ar vosenn, hag an dienez a bep tra a zo an teir gwalenn a gastiz.

Ar bresell, ar voçzenn, hac an dienez a bep tra, a so an teir goalenn a gastiz.

dienez

dieznez

kaout dienez

cahout dieznez

bet dienez

bet dieznez

dienez

dienez

dianez

dianec'h

dianeh

dienez a ed; dienez a win

dienez a ed; dienez a vin

kaout dienez a bep tra

cahout dienez a bep tra

c'hwezh an dienez, c'hwezh an dianez a zo gantañ

c'huêz an dienez, c'huêz an diannez a so gandhañ

krog en an dienez ennañ, ar c'haezh

crog eo an dieznez ènhañ, ar c'heaz

dienez

diénez

Dienez a zo ganto.

Diénez a zô gañt-hô.

Dienez a ed a zo hevlene e broioù ar c'hreisteiz.

Diénez a éd a zô évléné é broiou ar c'hreisteiz.

dianec'h

O-daou ez ejont kuit : hennezh ne voa desket, / Disprizet gant an holl, en dienez vrasañ, / Ne gavas e nep lec'h dor zigor, tamm bara.

Ho daou ez ejont kuit : hen-nez ne voa desket, / Disprizet gant ann holl, enn dienez vrasa, / Ne gavaz e nep leac'h dor zigor, tamm bara.

« Kêr-Razh a voa kelc'het ; hep gwenneg na diner / Voa bet ret dezho mont, ker bras voa an dienez. »

» Ker-Raz a voa kelc'het ; hep gwennek na diner / » Voa bet red d'ezho mont, ker braz voa ann dienez.

Gwechall e voa peorien, evel a zo bremañ, / Hag ivez kalonoù hag a garie rannañ / Kement tra o devoa, madoù ha karantez, / Gant o breudeur doaniet, peorien en dienez.

Gwechall e voa peorien, evel a zo brema, / Hag ive kalounou hag a garie ranna / Kement tra ho devoa, madou ha karantez, / Gant ho breudeur doaniet, peorien enn dienez.

Ne raio ket, va mab ; hennezh a zo un den eveldomp-ni ; an dienez hepken her laka da vezañ disheñvel dioc’h an dud all.

Ne raio ket, va mab ; hennez a zo eun den eveldomp-ni ; an dienez epken her laka da veza dishevel dioc’h an dud-all.

Ha goude kement-all a ziskianterezh eus o ferzh, e vezint klevet o klemm, o kaout kasoni ouc’h ar re vat, abalamour ma ne roont ket a voued a-leizh-kof dezho, d’o zud ha d’o bugale, evel pa ne vent ket ar pennkaoz eus o dienez hag eus o foan !

Ha goude kement-all a ziskianterez euz ho ferz, e vezint klevet o klemm, o kaout kasoni ouc’h ar re vad, abalamour ma ne roont ket a voued a leiz-kof d’ezho, d’ho zud ha d’ho bugale, evel pa ne vent ket ar penn-kaoz euz ho dienez hag euz ho foan !

Abalamour da se [e] oant deuet diouc’h ar mintin da reiñ skoazell d’ar venec’h paour o doa o sikouret ken alies a wech en o dienez.

Abalamour da ze oant deuet diouc’h ar mintin da rei skoazel d’ar venec’h paour o doa ho zikouret ken aliez a veach enn ho dienez.

Ma ! eme Yann, un dra a zo, / A ra da'm skiant mont en-dro : / Ar memez Doue ‘n eus hon groet ; / gant ar memes pri omp meret. / Darn, koulskoude, ‘zo pinvik-mor, / Darn ‘met dienez toull o dor ; / Hemañ skedus e blanedenn, / Ha hennezh luiet e gudenn. /

Ma ! eme Iann, eun dra a zo, / A ra d’am skiant mont en dro : / Ar memez Doue ‘n euz hon groet ; / gand ar memez pri omp meret. / Darn, koulskoude, ‘zo pinvik-mor, / Darn ‘met dienez toull o dor ; / Heman skeduz e blanedenn, / Ha hennez luiet e guden. /

Tennet e vez karantez an doueed dalc’hmat dre ur vuhez leun a c’hlanded, a eeunded, a gadarnded, hag an neb a vez karet gand an doueed, an neb a vez gwarezet ha skoazellet ganto, a betra en defe dienez ? N’eus dienez ebet evitañ, pa c’hoarvez dezhañ pep tra e kentel !

Tennet e vez karantez an doueed dalc’hmat dre eur vuhez leun a c’hlanded, a eeunded, a gadarnded, hag an neb a vez karet gand an doueed, an neb a vez gwarezet ha skoazellet ganto, a betra en defe dienez ? N’eus dienez ebet evitan, pa c’hoarvez d’ezan pep tra e kentel !

Hogen, mar taolez da zaouarn war ar bugenoù-mañ e sell hepken d’o drastañ, na vezet dit a-berzh an doueed nemet anken, dinerzh, kleñved ha dienez !

Hogen, mar taolez da zaouarn war ar bugenou-man e sell hepken d’o drasta, na vezet d’it a-berz an doueed nemed anken, dinerz, klenved ha dienez !

Pa n’o doa ken a saout, bevañ diwar gig gouez, gwrizioù ha frouezh a rankjont ober, a-skign amañ hag ahont dre diegezhioù kevre ebet kenetrezo ; war zisleberiñ ez ejont gant an dienez, oc’h ankounac’haat tamm-ha-tamm kement o doa desket digant o zadoù, kement a oa bet kelennet dezho gant an doueed.

Pa n’o doa ken a zaout, beva diwar gig gouez, gwriziou ha frouez a rankjont ober, a-skign aman hag ahont dre diegeziou kevre ebet kenetrezo ; war zisleberi ez ejont gand an dienez, oc’h ankounac’haat tamm-ha-tamm kement o doa desket digand o zadou, kement a oa bet kelennet d’ezo gand an doueed.

Deut an hañv, hag evit Izabel an amzer a zienez, e-pad an hañv ne vez gwerzhet na meskl na bigorned : netra da c’honit er vro a-raok an eost.

Deut an hanv, hag evit Izabel an amzer a zienez, e-pad an hanv ne ve gwerzet na meskl na bigorned : netra da c’honit er vro a-rôk an eost.

Pinvidik, o ! pinvidik, Izabel !… Pinvidigezh Izabel ?… Daou c’hir, yudal a reont an eil deus egile. Pinvidigezh ! gwevn-meurbet eo ar gir-se, en em astenn a ra adalek ar c’hastell beteg an ti-soul. Ha piv a nivero al leve a ra pinvidigezh un den glor[i]us ha piv an dienez a ra hini Izabel.

Pinvidik, oh ! pinvidik, Izabel !… Pinvidigez Izabel ?… Daou c’hir, yudal a reont an eil deus egile. Pinvidigez ! gwevn meurbet eo ar gir-ze, en em astenn a ra adalek ar c’hastell beteg an ti-soul. Ha piou a nivero al leve a ra pinvidigez eun den glorus [sic] ha piou an dienez a ra hini Izabel.

Hag ar mor, mor ar vuhez gant e wagennigoù a gelc’he, a c’holoe an devezhioù, ar mizioù en tiegezh Izabel : hini hag hini e kouezhent goustadik, goustadik en donder an dienez hag ar baourentez.

Hag ar mor, mor ar vuhe gant e wagennigou a gelc’he, a c’holoe an devejou, ar miziou en tiegez Izabel : hini hag hini e koueent goustadik, goustadik en dounder an dienez hag ar baourente.

Tañvaet he devoa bet an dienez, hag he blaz a oa c’hoazh c’hwerv war he c’halon.

Tafeet he devoa bet an dienez, hag he blaz a oa c’hoaz c’houero war he c’halon.

Hag abaoe… abaoe… Displijadur, dienez, enkrez e-barzh an ti…

Hag abaoe… abaoe… Displijadur, dienez, enkrez e-barz an ti…

Ne falveze ket dezhi kennebeut bezañ heñvel eus homañ pe honnezh, gwragez yaouank c’hoazh, pere a wele flastret, goeñvet gant an dienez hag an displijadur.

Ne falvee ket d’ei kennebeut bea henvel eus homan pe honnez, gwrage yaouank c’hoaz, pere a wele flastret, goenvet gant an dienez hag an displijadur.

bezañ en dienez

beza en dienez

dienez

Diskuliañ a ra segredoù e familh hag alies e laka e wreg hag e vugale en dienez vrasañ.

Diskulia a ra segredou e familh hag alies e laka e wreg hag e vugale en dienez vrasa.

Ger a zizesper, a c'hlac'har, / A zienez hag a spouron

Ger a zizesper, a c'hlac'har, / A zienez hag a spouron

M'o gwerzhit mat [an arrebeuri], n'ho pe, me ' gred, / Dienez ken da gig nag ed.

M'o gwerzit mat, n'ho pe, me ' gred, / Dienez ken da gig nag ed.

Rak an dienez hoc'h eus aon, / Enkrezet, chalet da gaout naon, / Da gaout planedenn drist da ren / 'Raok bezañ boued d'an Ankoù yen ?

Rak an dienez hoc'h eus aon, / Enkrezet, chalet da gaout naon, / Da gaout planedenn drist da ren / 'Raok beza boued d'an Ankou yen ?

Eñvor, mar plij, ho pet ouzhpenn / Eus tud ma zi e glac'har tenn, / Rak, en dienez bet'[-ek] ar strad, / Hepdon reuzeudik ' ve o stad...

Eñvor, mar plij, ho pet ouspenn / Eus tud ma zi e glac'har tenn, / Rak, en dienez bet' ar strad, / Hepdon reuzeudik ' ve o stad...

Ar re 'ra droug, an dud a noaz / 'Gaser da get, hervez ar boaz. / Anzavit n’eo ket levenez / Bez' taolet en dienez.

Ar re ' ra droug, an dud a noaz / ' Gaser da get, hervez ar boaz. / Anzavit n'eo ket levenez / Bez taolet en dienez.