Plus d'options

Prononciation

Fréquence d'emploi : 

Attesté dans : 
NDBF
GBAHE

Variantes historiques ou dialectales attestées : 
1
Afficher les variantes

Formes fléchies : 
3
Afficher les formes fléchies

Définition :  Masquer la définition

1. [1850] Den a ra hent gant ub. [1850] Un ambrouger bras eo. [1850] Ambrougerez eo bet d'ar rouanez bete kêr. 2. [1732, 1850, 1904] Den a gas ur c'houviad zo o vont kuit betek dor e di. Kimiadiñ diouzh e ambrouger. 3. Den a ya da heul udb. a-gevret gant tud all, den a gemer perzh en un dibunadeg. 4. Dre ast. Den a ren tud. Doue, ambrouger an eneoù. Un ambrouger doujet.

Exemples historiques : 
12
Masquer la liste des exemples

ambrouger

1732
Référence : GReg pg conducteur (qui conduit par honnêteté ceux qui partent de chez lui)

ambrougerien

1732
Référence : GReg pg conducteur

ambrouger

1850
Référence : GON.II pg ambrouger (Celui qui conduit par civilité. Guide. Introducteur. Conducteur).

Un ambrouger bras eo.

1850
Référence : GON.II pg ambrouger (C'est un grand conducteur).

ambrougerez

1850
Référence : GON.II pg ambrougérez (Celle qui conduit par civilité. Conductrice).

Ambrougerez eo bet d'ar rouanez bete kêr.

1850
Référence : GON.II pg ambrougérez (Elle a servi de conductrice à la reine jusqu'à la ville).

ambrougerezed

1850
Référence : GON.II pg ambrougérez (Celle qui conduit par civilité. Conductrice. Pl.)

A-benn m’hor boa graet un daou pe dri c’hant paz, hon ambrouger, en ur dennañ ur chapeled eus e c’hodell, a lavaras deomp : — C’hwi hoc’h eus an aer da vezañ daou zen mad, abalamour da se n’em eus ket a aon o lavaret va chapeled dirazoc’h.

1877
Référence : EKG.I. p.69

ambrougerien

1904
Référence : DBFV pg. anbrug (anbrugour : celui qui raccompagne)

ambrouger

1904
Référence : DBFV pg. anbrug (anbrugour : celui qui raccompagne)

"ambrouger" (ivez "heñcher").

1924
Référence : SKET.II p.116 « Geriadurig », "Accompagnateur, guide".

Frealzer mibien ha merc’hed e Ouenn, / Yac’haer pep korf ha pep ene, / Peoc’hier ar bodadegoù, / Ambrouger ar re greñv, ar re gadarn ; [...]

1924
Référence : SKET.II p.11

L'Office public de la langue bretonne

Réseaux sociaux