Office public de la langue bretonne
diribin
Dre vras [Dre-vras] eta e c'heller lavarout e zeus un heñveledigezh etre diribin torrod-meur an Douar-bras hag ar c'haniennoù a zo ouzh o voulc'hañ.
N'oa ket bet troc'het ha didosennet holl c'hlastenenned an diribinoù, ha kalz eus platanenned diamzeret ar balioù aet da zouar fu a nac'he atav kouezhañ diouzh o sav.
Du-se, pell pe dostoc’h, en alamandezenned ha gwez-kraoñ al liorzh kloz e taol eostiged all, her ha taer, o zio ! tio ! tio ! bagol, ma tasson kili an diribin, e-giz ma vije ur palez strink.
Daoust ha ma veze ruz ha bev-mat he liv, ne dlee ket he c'halon bezañ en he reizh, rak pa felle dezhi mont da di he mamm, berr e veze warni o pignal gant an diribin, ha rankout a rae chom a-sav da dennañ hec'h alan en ur stardañ he daouarn ouzh he bruched.
An eil skoilh bras eo ar gwazhioù-dour : un diribin vat[sic] a vez peurliesañ evit en em gavout ganto, hag a bep tu dezho e kaver un treuziad fankigelloù a vez graet "poto-poto" anezho er vro.
Kempenn e vo plaenaet al leurenn tro-dro, ha roet dezhi un tamm diribin, da virout na chomfe ar glav hag an traoù all da boulladiñ eno.
Mots précédents
Mots suivants
diribin