Kaer ez eus lavarout emeur ken dizañjer er c'hoadoù-meur digenvez ha m'emeur en hor broioù europat, ar gwalleur a c'hell c'hoarvezout pa c'hortozer an nebeutañ : bezañ flastret gant ur wezenn o kouezhañ, pe hen bezañ gant ur c'harr-tan war an hent-bras a zo kendalvoud sur-a-walc'h !
N'heller ket e dizhout ken, diaes e vo skarzhañ anezhañ dizañjer [...].
Er-maez en em stleje difonn un tren leun-chouk a dud, ha dre ar prenester e selle beajourien ar bannlevioù outi er c'hombod, dichek, o c'houzout mat e oa dizañjer dezho en ober.