dleet
dleet eo
dleet
An navet nozvezh a viz Mediosamonios (1), d’ar sav-heol, an navet bloavezh goude din distreiñ eus broioù ar C’hreisteiz, Kissiambos (2) ha pennoù an Aulerked o vezañ klevet va dezo ha kavet mat anezhañ, em eus graet ar roadoù sakr ha sevenet al lidoù dleet, ha staget da skrivañ em domani Blatomagos, e bro an Aulerked (3).
Bilzig a oa, evel ma oa dleet, en o zouez.
Gouzout a reomp, ni eo ar gerent tostañ ; evelato e oa dleet da hennezh kozh soñjal en e vignon, daoust dezhañ bezañ marv, ha mont ar c’hentañ da gas ar c’heloù d’an intañvez ha da reiñ kalon dezhi en he flanedenn griz.
Ma-un', munudik dirak an engroez, e oan chomet, em sav e toull ar jabarleg, da stardañ an dorn, peogwir e oa dleet ober evel-se, ma-unan, d'ar re a oa deut da reiñ testeni o c'hengañv?
N'eo ket koulskoude e oant eno evit korfata ha tremen amzer laouen; nann, bez e oa hepken evit diskouez e veze graet an traoù evel ma 'z eo dleet, hag evel ma tere ouzh renerien ur gompagnunezh vrudet hag oberiant...
Da gentañ, peogwir e kav din ez eo dleet dit en abeg da'z parregezhioù.
Mots précédents
Mots suivants
dleizenn