I. V.g.
1. (db. plant zo)
Koll an danvez pegus a stag o gwiennoù an eil re ouzh ar re all, o soubañ en dour prl.
Lakaat lin pe ganab da eogiñ. E-kichen ar poulloù-lin e veze mein da deuler war al lin da eogiñ.
&
Poull-eogiñ : poull ma lakaer plant zo da eogiñ.
2. (db. ar maniok dh.)
[1985] Koll an danvezennoù kontammus a gaver ennañ, o soubañ en dour.
[1985] Bez' ez eus flaer ar maniok lakaet a boulladoù evit glec'hiañ hag eogiñ e-barzh an dour.
3. (db. ar frouezh ha plant zo)
Dareviñ.
Piz, lin oc'h eogiñ. Foenn oc'h eogiñ.
DHS. azviñ, meüriñ.
II. V.k.e.
1. (db. plant zo)
Lakaat da vont kuit an danvez pegus a stag o gwiennoù an eil re ouzh ar re all, ouzh o soubañ en dour prl. Eogit ho lin er c'hiz kozh.
2. Pemdez
Diaezañ, lakaat da vezañ displijet-bras.
HS. tregasiñ, trubuilhañ.
